FRIKA, SI METODË E SUNDIMIT
Nga Astrit Lulushi, Pashtriku 10.02.2023
Nga pikëpamja filozofike, asgjë nuk duket befasuese kur shihet lehtësia me të cilën të shumtët qeverisen nga të paktët. Befasuese është metoda e frikës, më e spikatura, por më pak e folur.
Njerëzit fillimisht e lejojnë veten të qeverisen me besimin se organi drejtues është dashamirës dhe i ndershëm. Derisa një ditë zgjohen dhe kuptojnë se gjërat kanë “ndryshuar” dhe se qeveritarët janë bërë sundimtarë keqdashës.
Mund t’i mashtroni të gjithë njerëzit disa herë dhe disa gjatë gjithë kohës, dhe zakonisht kjo është e mjaftueshme.
Si fëmijë në shkollë, mezi pret të ‘rritet’ dhe të mbetet vetëm. Por befasohet që në zyrë gjen një mori ego-maniakësh që u pëlqen të drejtojnë njerëzit përreth. Nuk mund ta kuptojë kurrë kënaqësinë për t’u thënë të tjerëve se çfarë të bëjnë. Duket se shkollimi ynë thjesht na përgatiti t’i trajtonim të tjerët ashtu siç trajtoheshim. Ne kurrë nuk na mësuan të prodhonim diçka që mund të hanim ose të tregtonim. Na mësuan vetëm se si të bindeshim. Njerëzit zbuten lehtësisht. Një individ i pavarur, me mendim të lirë dhe produktiv, është përjashtim dhe jo rregull. Në vend që të na mësojnë se si të mendojmë, ne jemi mësuar të bindemi.
Nuk mund të shihet pylli për pemët, ky është këndvështrimi empirik natyralist.
A mund të ndodhë që kaq shumë po kërkojnë një lider për të besuar dhe ndjekur. Shikoni sa shumë Rev. Jim Jones mori në Guajana…
Mjerisht, shumica e individëve kushtëzohen me kujdes që të jenë krejtësisht më pak se Individë Sovranë nga individë që vetë janë krejtësisht më pak se Sovran.
Nuk e di nëse ‘i habitur’ është fjala e duhur. Deri më sot, nuk është gjetur një arsye e mirë pse shumica dërrmuese e njerëzve zgjedhin të qëndrojnë në një ekzistencë të patundshme në vend që të jenë sovranë të lirë ose individual.
Manipulimi i ndërgjegjshëm dhe inteligjent i zakoneve dhe opinioneve të organizuara të masave është një element i rëndësishëm në shoqëri.
Në çdo moment ekziston një grup idesh se të gjithë njerëzit që mendojnë drejt do të pranojnë pa diskutim. Nuk është saktësisht e ndaluar të thuhet kjo apo ajo apo tjetra, por “nuk bëhet”… Kushdo që sfidon idenë mbizotëruese e gjen veten të heshtur me efektivitet befasues.
Opinionit jo të modës pothuajse kurrë nuk jepet një dëgjim i drejtë, as në
shtyp ose në gazetat periodike, radio a televizion, sado ‘private”.
