Tiranë, 22 dhjetor 2018: A mundet të ndërtohet e ardhmja e një vendi pa e njohur, por mbi të gjitha pa e dashur? Në fakt prej kohësh politika shqiptare është shkëputur nga realiteti. Flasin në emër të kombit, për njerëzit e thjeshtë, për pensionistët, për minatorët, për tregtarët e vegjël, për mjekët, por në fakt në masë dërrmuese politikanët nuk e njohin jetën e tyre.
Ishte dhe është e dhimbshme të shikosh sesi shumë prej tyre ngrenë supet kur studentët flasin. Nuk paskan qenë në dijeni për tarifat që ata duhet të paguanin, për gjendjen e konvikteve, për vendime që ata vetë i kanë marrë sëbashku me disa përfitues të tjerë që drejtojnë universitetet dhe tani kanë veshur petkun e pafajësisë për t’i shpëtuar dallgës së të rinjve. Për çfarë dreqin duhen zyrtarët që nuk dijnë apo bëjnë sikur nuk e njohin jetën e njerëzve të thjeshtë në këtë vend?
Në këtë pikë nuk mund të bësh dallime partiake sepse sado patetike të duket janë thuajse të gjithë njësoj. Edhe ata që u qajnë hallin me rroba firmato e ishin dje në pushtet edhe ata që shtrembërohen po prapë me rroba firmato e janë sot.
Sa prej tyre ju shkollohen fëmijët në shkollat shqiptare?
Sa prej tyre e dinë çfarë përmbajnë librat që ata studiojnë apo në çfarë mënyre i sigurojnë?
Korridoret ku ata kalojnë, bangat ne të cilat ulen, kushtet ku duhet të studiojnë, çmimet e papërballueshme që duhet të mbajnë mbi shpinë?
Sa prej tyre e njohin këtë realitet?
Sigurisht ata nuk kanë si ta dinë, as ta ndiejnë, ata marrin vendime që nuk u bien mbi shpinë, që nuk i kuptojnë dhe normalisht që nuk ua njohin vlerën.
Politikanët e sotëm në Shqipëri në masë jetojnë në një botë paralele. Me siguri njohin më shumë shkollat e universitetet Europiane, të cilat studentëve shqiptarë ju dalin vetëm në ëndrra. Sigurisht ata janë kilometra larg jetës së njerëzve të thjeshtë, studentëve, familjeve plot halle që duhet të rropaten cdo ditë për të mbijetuar.
Ata kanë botën e tyre, paralele me jetën e shumicës së popullit.
Kësaj i thonë paç fatin e “politikanëve shqiptarë”!
