(Prishtinë, 15. 02. 2012) – Qeveritarët kosovarë nuk po i respektojnë as institucionet që i kryesojnë. Në vend të diskutimeve brenda institucioneve, kryeministri preferon ujditë nëpër restorante. Gatishmëria e Qeverisë së Kosovës që të bisedojë me Serbinë për territorin e vendit dhe funksionimin e shtetit po na e zvogëlon territorin e po na e vështirëson funksionimin. Zmbrapsja e Qeverisë së Kosovës nga veriu i vendit dhe lejimi i hyrjes së mallrave të Serbisë e ka hedhur Kosovën në defensivë të thellë ku rënies nuk po i shihet fundi.
Dy ditë pas shpalljes së pavarësisë u patën djegur pikat kufitare 1 dhe 31 në veri të Kosovës. Dy ditë para katërvjetorit të shpalljes së pavarësisë po mbahet referendum kundër Kosovës në veri të vendit. Në fund të janarit 2012, i dyshuari për vrasjen e policit Enver Zymberi, Ratomir Bozhoviq, u lirua. Në fillim të shkurtit 2012, kryekrimineli, Zvonko Veselinoviq, po ashtu u lirua. Ky është konteksti në të cilin po përgatiten bisedimet për veriun e Kosovës. Prandaj kjo është arsyeja që rrezikojmë të hyjmë te legalizimi i situatës kriminale në veri.
Aktualiteti kriminal atje, dhe jo vetëm e kaluara kriminale në veri, përbëjnë padrejtësinë e tanishme dhe fajin për dëmet e ardhshme. Në dhjetor të vitit 1995, kryetari i Bosnjes, Alija Izetbegoviq, thoshte që Marrëveshja e Daytonit ishte një ilaç i idhët (gorak lijek). Atëbotë, Bosnja po e fitonte njohjen dhe sprapsjen e Serbisë mirëpo, njëkohësisht, edhe ajo po e njihte Serbinë brenda vetes së saj. Në Kosovë po bëhet edhe më keq se kaq: edhe po e fusin veriun në pazar me Serbinë, edhe po e zhbëjnë republikën në fusnotë.
Prandaj këtu s’kemi të bëjmë me pazar sepse Kosova nuk po fiton njohje për territor – Kosova po shpërfytyrohet si shtet teksa po rrudhet si territor. Kosova nuk po jep sepse po merr. Kosova po jep për shkak se po jep. Qeveria e Kosovës po e jep (Republikën) dhe po e jep (edhe veriun).
Për ngjashmërinë me Bosnjen është duke u kujdesur Serbia dhe Qeveria e pakujdesshme e Kosovës. Dikur, Milosheviqi u thoshte ndërkombëtarëve që, në njërën anë, s’po i kontrollon dot Karaxhiqin e Mladiqin, kurse, në anën tjetër, se nëse ata e braktisin, atëherë pas dere po pret Shesheli.
Sot, Tadiqi u thotë ndërkombëtarëve që bandat kriminale në veri të Kosovës s’i kontrollon as vetë ai, ndërkaq, nëse ndërkombëtarët nuk e mbështesin atë, pas dere po pret Nikoliqi. Mbase nuk është e rastësishme që strukturat ilegale dhe armiqësore të Serbisë në veri i formoi Milosheviqi, i vazhdoi Koshtunica dhe tash po i mirëmban Tadiqi.
Qeveria e Kosovës po i mbyll sytë karshi të përbashkëtës midis Milosheviqit dhe Tadiqit ndërkohë që orvatet t’i shohë dallimet ndërmjet tyre me sytë e Brukselit.
Kosova gjithmonë ka pasur nevojë që të zgjidhet çështja e veriut të saj. Dhe, kjo nuk ka ndodhur për gati 13 vite me radhë. Qeverive të pasluftës njëherë iu ka munguar vullneti ose dija, e më pastaj s’kanë pasur as interes për bashkimin e Mitrovicës.
Krerët politikë janë pasuruar tepër shumë në këtë situatë që t’i rrezikojnë sadopak pozitat e tyre. Me dialogun në Bruksel duket që tash synohet të bëhet njëfarë zgjidhje, mirëpo jo pse këtë gjë e ka nevojë Kosova, por Serbia. Prandaj kjo zgjidhje do të jetë zgjidhje e keqe – ajo do ta ndërlikojë problemin.
Në këtë kontekst, idetë për shkëmbimin e territoreve nuk janë alternativë e këtij dialogu. Me ose pa dashje, këto ide vetëm sa e arsyetojnë mosveprimin e Qeverisë në veriun e Kosovës. Ato paraqesin heqje dorë nga veriu ndërkohë që Luginën e Preshevës njësoj nuk e marrim. Teza e shkëmbimit territorial përfundon e asimiluar në dialogun aktual.
Me dialogun e Brukselit që është herë i drejtpërdrejtë e herë merr formën e diplomacisë fluturuese, Kosova po mbetet pa veriun e pa Republikën, e mbërthyer në fusnotë para të tjerëve dhe si një shtet kopje para vetes. Por, jo vetëm kaq. Edhe Serbisë po i rriten shumë gjasat që ta fitojë statusin e vendit kandidat në BE. Kështu, njëra humbje mundëson tjetrën humbje, njëri gabim sforcon gabimin tjetër, njëri dështim kushtëzon dështimin tjetër.
Qeveritarët kosovarë nuk po i respektojnë as institucionet që i kryesojnë. Në vend të diskutimeve brenda institucioneve, kryeministri preferon ujditë nëpër restorante. Gjithsesi kemi të bëjmë me mungesë elementare të vetëdijes shtetformuese.
“Rreth restorantit të përbashkuar”, ky pra është himni i kësaj koniukture qeverisëse. Në restorant ata duan ta hanë bashkërisht servimin e veriut të Kosovës Serbisë. I vetmi hall që ka kryeministri aktual nuk është preokupimi se çka po shitet (nga Kosova), por si do të shitet shitja (te populli i Kosovës).
Ai aspiron legjitimitet ndërkombëtar dhe legjitimitet vendës për shitjen e vendit që kurrsesi s’mund të jetë legjitime. E, megjithatë, është Lëvizja “Vetëvendosje” ajo që akuzohej se nuk është institucionaliste gjersa praktikon protestat e demonstratat në rrugë. Mirëpo, pikërisht “Vetëvendosje” është lëvizje e institucioneve e për institucionet. Protesta e demonstrata janë institucion duke qenë normë demokratike dhe liri e normuar. Restoranti s’është institucion, restoranti është e kundërta e institucionit. Aty qeveritarët kosovarë duan ta shpërndajnë fajin. Qeveritarët kosovarë që merren vesh për JO-të e buta para PO-së përfundimtare.
Qeveritarët kosovarë të cilët mendojnë lokalisht dhe nuk veprojnë kombëtarisht. Këta qeveritarë e kanë vetëm një karrotë për popullin e Kosovës: liberalizimin e vizave, më saktësisht, premtimin (vendës) për premtimin (ndërkombëtar) për liberalizimin e vizave. Në qershor bëhen dy vjet prej se zyrtarët e BE-së na e kanë premtuar udhërrëfyesin për liberalizimin e vizave. Ky liberalizim funksionon si premtim për exit strategy për njerëzit si individë dhe jo për Kosovën si shtet. Ama Qeveria e Kosovës do të duhej të ofrojë exit strategy për shtetin me gjithë individët e jo për individët pa shtetin, apo jo?
Më e rëndësishme sesa kur BE-ja do t’ua japë vizat qytetarëve të Kosovës, është momenti kur populli i Kosovës do t’ua ndërpresë vizat qeveritarëve të Kosovës.
Postime të Lidhura
RROSH: DEKLARATË PËR SHTYP MBI GJYKIMIN E SHQIPTARËVE TË ORGANIZATËS “ILLYRICUM LIBERTAS”…
(RROSH, 19. 03. 2012) – Rrjeti i Organizatave Shqiptare proteston kundër farsave gjyqësore në Ish-Republikën Jugosllave të Maqedonisë…
SADRI RAMABAJA: SKENARËT POLITIK – SHKALLËT E NGRITJES DHE RËNIES SË HASHIM THAҪIT
Prishtinë, 01.02.2016: Prishja e skenarëve që projektojnë mbajtjen tutje të Republikës si peng, është në dorën e popullit.…
ARBAN BISLIMI: BESIMTARËT MYSLIMANË TË TIRANËS KËRKUAN NJË XHAMI SHQIPTARE, JO NJË KISHË TURKE Z. KRYEMINISTËR, EDI RAMA
Prishtinë, 22. 05. 2015 – Besimtarët muslimanë kanë pritur 70 vite që nga kërkesa drejtuar pushtetit të Ahmet…
Pse nuk duhet t’i urojmë kurrë të keqen askujt? Arsyet janë të gjitha të vlefshme
Pse nuk duhet t’i urojmë kurrë të keqen askujt? Arsyet janë të gjitha të vlefshme Nga Orjona Tresa,…