Pashtriku.org, 05. 07. 2012 – Në çdo sistem shoqëror e vërteta fshihet. Kalerman na orienton për vështirësitë që hasim në zbulimin e të vërtetës së fshehur, por ndërkohë na thotë se më e vështirë është transmetimi i kësaj të vërtete të manipuluar. Shkrimi më i vjetër i gjetur i plotë janë dy veprat e Homerit (më saktë Omyri), për të cilat është vulosur një mendim i pabazuar, se ato janë në “greqishten e vjetër”. Duke studiuar Omyrin e vërtetë del se ky përfundim është ose mediokritet ose një manipulim që ka sjellë pështjellim te studiuesit dhe fatkeqësi në Ballkan e më gjerë.
Greqishtja e vjetër është një stisje (sajesë), pra një shpikje. Pas kaq dekadash janë shtuar në mënyrë galopante vështirësitë për të përcjellë të vërtetën. Janë një armatë e tërë studiuesish të vlerësuar në të gjithë Europën, duke përfshirë edhe Shqipërinë, që iu duhet të mbrojnë veprën e tyre. Janë, e sa nuk janë, midis tyre, edhe ata që s’duan të shikojnë e të dëgjojnë.
ἀλλὰ πίθεζθε καὶ ὔμμες, ἐπεὶ πείθεζθαι ἄμεινον·
Alla prej thesit the him në mes, e pa pej thesi tha ai a mendon?
_______________________________
Pra, Ana është martuar me thes në kokë dhe esenca e luftës së Trojës është liria e nje femre dardane. Në qoftë se Anës duhet t’i hiqej thesi, ne sot duhet të heqim thesin “ser” që ka mbuluar të vërtetën e shqipes pellazgjike të Omirit për të hapur thesin me tregimet e vërteta të historisë së antikitetit
thestoridis i thotë Omiri
pra thes me tregime që di
Asnjëherë nuk është studiuar, se përse një lukuni priftërinjsh në shekujt e kaluar mallkonin gjuhën shqipe. Nga se kishin frikë, ku qëndronte fuqia e kësaj gjuhe dhe çfarë fshihte ajo? Vetë emri i priftërinjve që mallkonin shqipen është
shqip – pri fat
Edhe te Homeri fat – fat dhe jo oimoijr. Imojri dhe imiri janë e njëjta fjalë në dy dialekte. Rregullat e drejtshkrimit për të lexuar Homerin nuk janë ato greke. Me përjashtim të dy rasteve ou’, vetëm kur është në fillim të fjalës që lexohet u, dhe aω që lexohet o, të tjerat lexohen drejtpërdrejt. Vepra e Homerit është e shkruar në dy dialektet bazë të shqipes dhe një minidialekt që është i pjesës jugore të Ballkanit po me rrënjë shqipen dhe që nuk zë më shumë se 5%. Fjalët në shumicë janë të bashkuara dhe në shumë raste apostrofa zëvendëson zanoren. Shpesh përdoret fjala e shkurtuar si: sos = so, alto = lart = al, ele = el, ile = il, etj. Duke lexuar në gjuhën e vet, Homerin vërtetojmë edhe njëherë se gjuha shqipe është burimore dhe me një prodhim zinxhir fjalësh të bazuar mbi studimet e fenomeneve të natyrës. Mbi bazën e kësaj logjike vërtetohet edhe alfabeti me të cilin janë shkruar veprat, që nuk është marrë nga fenikasit, por është krijuar për të hedhur në mënyrë grafike tingëllimet e gjuhës shqipe.
Te veprat e Homerit, aktorët dialogojnë, duke iu drejtuar njëri tjetrit ose me emrin njeri = γε, (nga shqipja) ai që ka gojë, fëmija filloi të guis, guhaç, gojaç, goi nota = gdhiu, agoj = asht goji = asht hapur = agim, glu = gojë lu (luan), glos = gojë los, gar = gojëtar, geraios = njeri i rënë.
Në rastin tjetër i drejtohen njëri tjetrit në racë all, alla që në shqip do të thotë bjond. Atreidhi nuk janë zotat, ata janë (atre i dheit), at i dheut si Agamemnoni, Odisea, Akili etj. Titulli tjetër, me të cilin u drejtohen prijësve është ἄλγε, që do të thotë i larti njeri, pra këto dy fjalë janë sinonim i njëra tjetrës.
Zoti ose Zeusi = Zei ose Zeno, pra ai që ka zënë gjithçka, ndryshe jeratisi ose krijoi. Φοῖϐος Ἀπόλλων nuk lexohet feb Apollon, por kështu siç është shkruar dhe që do të thotë folës (orator) dhe vezullues asht Polloni. Dheu = dhea, toka = toks. P.sh Ἀθηναίη λέγε κήδεα πόλλ᾽ Ὀδσζῆος. Eureka nuk është e gjeta, por është urrejtje.
Ὀλύμπιε. οὔ νύ η᾽ Ὀδσζζεὺς Ἀργείων παρὰ νησζὶ Τροίῃ ἐν εὐρείῃ;.
Nga sa thamë më lartë vetëkuptohet që emri Albani nuk vjen nga latinishtja (njerëzit e alpeve), sepse vetë emri Alpe është shqip = lartë pe. Ashtu si alien (fshati alge buzë Matit) pra Allbania = all ban, allemania, allbion (Anglia) ashtu si dhe Germani, Greqi (Gerki), greke = gerke, kështu shpjegohet më saktë edhe legjenda e Gjergj Elez Allia (jo Alia), edhe gegë e toskë, malsi, allia.
Vetëm në shqipen e Homerit gjejmë fjalë me një gërmë: a = asht dhe H = hi (hyn) ose hi (hiri). Ja pra, pse Himara quhej Imar ose Imer dhe malet Akrokeraine nuk janë malet e rrufeve, por nisur nga mali i vetëtimës është manipulim, sepse ato janë: a kre ke raine – pra aty ku bien kryet.
Jo më kot, mësimi i greqishtes së vjetër në shkollat greke në Himarë, dekada më parë ka filluar me manipulimin e një nga mbishkrimeve të Apollonisë: fisei – foi – fes – fas, që në fakt bëhet fjalë për bustin e Apollonit: fliste – foli- flet – e do flas.
Ja si nis në të vërtetë Iliada:
Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληφάδευ Ἀσιλῆορ
Menin aeidhe thea peliadheo akileos
Mënin ja dhe hyjnesh Akil Pelidit
οὐλομένην, ἣ μςπί᾿ Ἀσαιοῖρ ἄλγε᾿ ἔθηκε
ulomenin, i miri akaiois alge ethike
ulo mënin, i miri akejte i larti njeri i thonin
πολλὰρ δ᾿ ἰθθίμοςρ τςσὰρ Ἄφδι πποΐατεν
pollas d’ifthimois psikas aidi proiapsen
pëllet di fryn dhe thimos trurin ai di psenë e parë
ἡπώυν, αὐηοὺρ δὲ ἑλώπια ηεῦσε κύνεζζιν
iroon, aitois dhe eloria tejke kinesin
ironin, ai don dhe ulërin tek kuvendojnë
οἰυνοῖζί ηε πᾶζι· Διὸρ δ᾿ ἐηελείεηο βοςλή, 5
oionoijsi te pasi, dyos dhe’ eteleieto voili
ai nois (ndryshon mendimin) pasi di dhe te lehtat voli
ἐξ οὗ δὴ ηὰ ππῶηα διαζηήηην ἐπίζανηε
eks u di ta prota diastitin erisante
po un di përpara di a sdi ti e rri sonte
Ἀηπεΐδηρ ηε ἄναξ ἀνδπῶν καὶ δῖορ Ἀσιλλεύρ.
Atreidhis te anaks andron kai dios akilleis
Zoti të hap ëndërrimin këtë di akili
Tίρ η᾿ ἄπ ζθυε θεῶν ἔπιδι ξςνέηκε μάσεζθαι;
Tis t’ ar sfoe theon eridhi ksineike makesthai;
Ti stë ndrit sfole hyjneshën erdhi ksinjeshe ma keq tha ai
Ληηοῦρ καὶ Διὸρ ςἱόρ· ὃ γὰπ βαζιλῆφ σολυθεὶρ
Litois kai dios iios o gar vasilei holotheis
Lutem këtë di unë. O gojëtar vasili hollo thëniet
νοῦζον ἀνὰ ζηπαηὸν ὄπζε κακήν, ὀλέκονηο δὲ λαοί, 10
noison Ana straton orse kakin olekonto dhe laoi
nois Ana shtratin ose kokën ole kot dhe ushtria
οὕνεκα ηὸν Χπύζην ἠηίμαζεν ἀπηηῆπα
oineka ton hrisin etimasen aritera
u ndejtka ten kursim e ti më thua a rri të rrimë
Ἀηπεΐδηρ· ὃ γὰπ ἦλθε θοὰρ ἐπὶ νῆαρ Ἀσαιῶν
Atreidhes o gar elthe thoas epi nias Akaion
Zot o njeri e le the thuaje jepi ndihmo Akejtë
ζηέμμαη᾿ ἔσυν ἐν σεπζὶν ἑκηϐόλος Ἀπόλλυνορ
stemmat ekon en hersin eqevoloi Apollonos
stë mat ke qenë në errsin e qe Apolloni ma bëftë të lehtë
σπςζέῳ ἀνὰ ζκήπηπῳ, καὶ λίζζεηο πάνηαρ Ἀσαιούρ, 15
hriseo Ana sqiptro kai liseto pantas Akaiois
kursem Ana shqiptëro që je lidh pas akejve
Ἀηπεΐδα δὲ μάλιζηα δύυ, κοζμήηοπε λαῶν·
Atreidha dhe malista dio kosmitore laon
Atreidha dhe mal di që isha kismet me pa ushtria
Lexoni faqen 56 të librit Iliada të Homerit
Për më tepër lexoni këtu librin Iliada…
http://www.ellopos.net/elpenor/greek-texts/interlinear-iliad.asp?homer=56
_________________________________
…………………………………………………….
ἢ νῦν δηθύνονη᾿ ἢ ὕζηεπον αὖηιρ ἰόνηα,
i nyn dhithinont e isteron aitis ionta
i ndyr dhi thi nat me ishte rron ai që ish ndenje
μή νύ ηοι οὐ σπαίζμῃ ζκῆπηπον καὶ ζηέμμα θεοῖο·
me ny toi u hraisme skeptron kai stema theoio
mi nygjon ti mua krahasimet shqiptëron ndaj sta ma them unë
ηὴν δ᾿ ἐγὼ οὐ λύζυ· ππίν μιν καὶ γῆπαρ ἔπειζιν
tin dh’ ego u liso prin min kai geras epeisin
ti dhe unë u lidhëm ! pri mirë ndaj gërthas e pei si
ἡμεηέπῳ ἐνὶ οἴκῳ ἐν Ἄπγεφ, ηηλόθι πάηπηρ,
imetero eni oiko en Argei telothi patris
imet ro eni okoqe un Argei del o thi po të thërras
ἱζηὸν ἐποισομένην καὶ ἐμὸν λέσορ ἀνηιόυζαν·
iston epoikomenin kai emon lekos antiosan
i shton e po hiqe mënin ndaj emrin leko ma than
Pra siç e shikoni s’ka asgjë të përbashkët me ngjarjen e stisur greke.
Ja si nis dhe Odiseja:
Άνδρα μοι ἔννεπε, μοῦζα, πολύηροπον, ὃς μάλα
πολλὰ
πλάγτθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πηολίεθρον ἔπερζεν:
πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων
Andrën (muzën) mua ma dha molloisa të madhen gjëmë, o ç’më la të mëdha plagë, e pashë Trojën, është, rron e shumë thërret e përse: Apolloni ndau njerëzit.
Duke iu afruar disa shekujve më vonë në mbishkrimet e Apolonisë gjejmë gjuhën e Homerit të paktën në tre shkrimet që ekzistojnë atje, njëra prej të cilave flet për një plantacion rrushi tjetra për një plantacion dardhe dhe një zyrë ku firmosen lajme. Kjo të lë të kuptosh që dhe e ashtëquajtura greqishte e mesme, me të cilën ka shkruar Herodoti duhet të zbardhet nëpërmjet shqipes.
Në shqipen e Homerit kuptojmë se gjuha sanskrite fjalë për fjalë do të thotë: flasin shkrimet san = shkurtim i fjalës psanë, bhasana
Mar, mer, mor, mur, fjalët që përdoren rëndom te veprat e Homerit me një vështrim të lehtë kuptojmë zinxhirin e pandërprerë të fjalëve që lindin: moro, morte, murtanë, mere, tmere, meran (mjeran)
γρηῢς δ᾽ εἰς ὑπερῷ᾽ ἀνεβήζεηο καγταλόωζα,
δεζποίνῃ ἐρέοσζα θίλον πόζιν ἔνδον ἐόνηα·
γούναηα δ᾽ ἐρρώζανηο, πόδες δ᾽ ὑπερικηαίνονηο.
ζηῆ δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ κεθαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
“ἔγρεο, Πηνελόπεια, θίλον ηέκος, ὄθρα ἴδηαι
Faqe88
(…)
_____________________________
SHTOJCË E PASHTRIKU.ORG
Asqeri Boçi
………………………………….
Asqeri Boçi, i lindur në vitin 1946, që prej 6 vjetësh i është përkushtuar studimit të gjuhës shqipe dhe vërtetimit me dokumenta të lashtësisë së saj. Ai këmbëngul në të vërtetën për trashëgiminë tonë. Vlera që e frymëzon më tepër është atdhedashuria dhe modeli që e ka udhëhequr deri tani është Abdyl Frashëri. “Çdo profesion është intelekt dhe duhet të punosh për të” është thënia me të cilën ai spjegon për talentin, duke treguar se talenti i gjithsecilit është në pasionin për punën që ai bën. Shprehet se shtysa që e nxiti për të marrë këtë studim ishte antishqiptarizmi sllavo-grek. Ai beson në vetvete se shqipja është gjuha foshnjore e Europës. Projekti i tij i parë është është vërtetimi me dokumenta që alfabetet e parë të njerëzimit e në vazhdimësi deri tek ai i ashtuquajturi fenikas janë krijuar duke studjuar dhe duke hedhur në mënyrë grafike tingujt dhe lëvizjet e gjuhës shqipe. Deri tani ka dalë e botuar një kumtesë me titull “Analizë e fillimit të Iliadës dhe Odisesë” ku argumentohet se është 100% shqip dhe ndryshon krejt me zbardhjen që është bërë deri më sot. Në këtë libër vërtetohet se arkenjtë janë kaonë. Bazat e tyre vijnë nga lapët, lebërit e sotëm, dhe Odisea është udhëheqës i lapëve. Ellinët, morea, kryesisht Peloponezi me udhëheqës Agamemnonin janë shqipfolës.Troja, Dardania është mbi lumin Drin nga Ulqini deri në Nish. Akili ishte Dardan apo Trojan dhe ishte refugjat në Epir, së bashku me dy djemtë e tij. Ndërmjetësja e martesës, Ana, nëna e Helenës është trojane, dardane. Një këngë e vjetër, e kënduar rreth 3000 vjet më parë, e cila ekziston dhe sot, thotë:
“Trojë elena, Trojë s’elena
Dil bejk’ Ana nga bedena
Trojë ulo, Trojë s’ulo
Me të tre të bijat o”
Helena e bukur ishte një nga tre bijat e Anës së cilës i kushtohet dhe kënga.
________________________________
(ILUSTRIMET I PERGATITI KRYEREDAKTORI I PASHTRIKU.ORG)
