KUDUSI LAMA:UÇK-ja, RAPORTI I DICK MARTIT DHE GJYKATA SPECIALE (XIV)

Tiranë, 18 shtator 2020: UÇK-ja ka qenë unike dhe me një disiplinë të ndërgjegjshme
Në këtë raport i është dhënë një informacion i gënjeshtërt Këshillit të Evropës, duke krijuar një opinion shumë dyshues për Luftën Çlirimtare të Kosovës si dhe për pjesën e spektrit politik që vjen nga lufta në Kosovë e gjithë spektrin politik në Shqipëri. Një opinion që realisht Kosovës dhe shqiptarëve në tërësi do t’u kushtojë shumë, pasi nuk është e lehtë të përmbysësh një opinion që krijohet me pjesëmarrjen e organizatave madhore ndërkombëtare, siç është Këshilli i Evropës, pavarësisht prej përgjegjshmërisë, apo papërgjegjshmërisë së autorit të raportit, përkatësisht zotëri Dick Martyt.
Duke e studiuar për çdo pikë raportin vërejmë dhe vlerësojmë:
Që në pikën 1 duket joserioziteti i këtij raporti, kur tregon se mbështetet në kujtimet e Karla Del Pontes, e cila, për çudi, megjithëse ishte kryeprokurore e gjykatës së ngritur për krime lufte, ishte ajo që solli në bankën e të akuzuarit Sllobodan Milosheviqin, mori të akuzuar dy liderë të UÇK-së, siç ishin Ramush Haradinaj prej detyrës së kryeministrit të Kosovës dhe Fatmir Limjan prej sferave të larta të politikës dhe nuk paska pasur fuqi të marrë të pandehur të tjerë në nivele shumë më të ulëta se kryeministri i Kosovës, siç është kryeministri aktual Hashim Thaçi, i cili akuzohet në këtë raport, që në atë periudhë ishte në politikë, por pa pushtetin qeverisës, pa folur për figura të tjera nën akuzë kujtimesh që as në atë kohë as edhe sot nuk kanë qenë as nuk janë aq të frikshëm sa të trembnin Karla Del Ponten, që kishte me vete gjithë fuqinë botërore, për të bërë çfarë të vlerësonte se duhej bërë. Pra, kjo duket vërtet një shaka, por që askush nuk e mori me shaka.
Sipas kujtimeve që kanë shkruar gjatë historisë njerëz të ndryshëm, duke akuzuar të tjerë që kanë dëshiruar t’i akuzojnë, do të kishim mbetur duke varur njerëz dhe pakkush prej atyre që kanë vepruar në këtë botë do të kishte mbetur pa u dënuar, për të mos thënë askush. Unë që kam lexuar libra kujtimesh, i kuptoj mjaft mirë këto veprime dhe jam i sigurt se kush lexon do të bëjë këtë vlerësim që bëj unë. Mendoj se gjithkush kur lexon këtë pikë të raportit në fjalë duhet ta bëjë pyetjen: Kujt iu tremb Karla Del Ponte në detyrën e lartë që ushtronte në emër të OKB-së, që nuk pati guximin t’i publikojë faktet kur ishte në detyrë, por vetëm për t’i dhënë si kujtime pas largimit nga detyra?
Të gjithë duhet të jenë të sigurt që ajo nuk i është trembur askujt. Por ajo ka qenë e zgjuar dhe e ka ditur përfundimin dështues, nëse do të kishte ngritur akuzë. Kështu që duke dhënë versionin në formën e kujtimeve, ajo e realizoj qëllimin e saj për të hedhur baltë mbi shqiptarët, sipas misionit pse jo që ka pasur prej Serbisë, sipas ndonjë marrëveshjeje të hershme, që me arrestimin e Sllobodan Millosheviqit. Ashtu sikurse shkruhet në pikën 1 të raportit “gati dhjetë vjet pas përfundimit të luftës në Kosovë, flitet për një trafikim organesh njerëzore që u janë marrë robërve serbë, trafikim i cili, siç thuhet në libër, ishte i organizuar nga drejtues të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës (UÇK)”. Dhe siç merret me mend: “Këto pretendime ishin tronditëse dhe ngjallën reagime të ashpra”. Pasi edhe përpunimi i opinionit nëpërmjet mediave, u bë në mënyrë shumë të organizuar dhe dinamike.
Aq i fuqishëm ka qenë ndikimi i këtyre kujtimeve, sa që menjëherë bëhet një rezolutë (Dok. 11574) dhe caktohet një raportues, detyrë e cila i ngarkohet zotëri Martyt. Kështu deklarohet në pikën 2 të këtij raporti, prej të cilës lindin pyetje të thjeshta por shumë domethënëse: Si ka mundësi që ndërmerren veprime me kaq urgjencë për këto imagjinata, kur për dhjetë vjet nuk kishin shqetësuar kryeprokuroren e Gjykatës Ndërkombëtare për Krime Lufte në Jugosllavi, sa të ushtronte të drejtën e saj ligjore? Si ka mundësi që edhe pas vrasjes së disa qindra mijëra njerëzish dhe bërjes së katër luftërave mezi u morë vendimi për ta shpallur të dyshuar për krime lufte Sllobodan Millosheviqin, ndërsa nëpërmjet disa kujtimeve menjëherë shpallet e kriminalizuar një luftë çlirimtare, siç ishte Lufta Çlirimtare e Kosovës? Nuk e di a do të mundet Zotëri Marty ndonjëherë të jetë aq i drejtë, sa ta rishikojë vetveten e të nxjerrë konkluzione. Apo ndoshta edhe ky zotëri po përgatit kujtimet, për të na nxjerrë ndonjë variant tjetër kriminaliteti, pasi të jetë larguar nga funksionet politike ndërkombëtare. Nuk përjashtohet mundësia, duhet të jemi të përgatitur për t’u ndeshur edhe me ndonjë variant të tillë.
Shikojini si i prezanton shqiptarët zotëri Marty në Këshillin e Evropës nëpërmjet pikës 3 të raportit të tij. Ai duke pretenduar se ishte gabuar që në veprimtarinë e deritanishme “… njëra palë ishte viktimat, dhe pala tjetër, xhelatët”, që realisht të gjithë shqiptarët e dinë se realisht kështu ka qenë, që Serbia nuk ka qenë tjetër veçse xhelati i shqiptarëve që i ka shuar në vazhdimësi për 100 vjet, kërkon që kjo viktimë që ishte populli shqiptar në trevat e pushtuara, të trajtohet ndryshe. Por që ishte e vështirë të arrihej sukses sepse, siç na etiketon zotëri Marty: “Struktura ende tepër klanore e shoqërisë kosovare shqiptare, si dhe mungesa e një shoqërie të vërtetë civile e bënë jashtëzakonisht të vështirë vendosjen e kontakteve me burimet lokale”. Pra shqiptarët sipas tij akoma nuk janë një komb, por janë fise ose klane dhe se ndër ta mungon civilizimi shoqëror. Kështu ky zotëri bëhet ndër të rrallët evropian, që ka shkelur tokën shqiptare, që nga shekulli i 18-të, dhe që ka gjetur vetëm klane fisnore dhe mungesë civilizimi, sepse në përgjithësi evropianët që kanë ecur nëpër tokën shqiptare prej shekullit 18-të e deri sotkanë deklaruar se në këto treva jeton një popull fisnik, paqësor, besnik, mikpritës dhe shumë i kulturuar. Çfarë e bën të civilizuar një komb përtej këtyre?
Megjithatë në këtë pikë tërheqin vëmendjen terma të tilla si “frikë” e “tmerr”, për ta justifikuar dështimin në marrjen e asaj që ka dëshiruar, prej individëve që nuk kanë pasur t’i thonë zotërisë atë që ai donte t’i thuhej. Ndërsa: “Sa për autoritetet shqiptare, ato bënë të ditur se territori i tyre ka qenë jashtë konfliktit dhe nuk kishin asnjë arsye për fillimin e një hetimi”. Është e vërtetë që Shqipëria ka qenë ligjërisht jashtë konfliktit, por nuk kam dëgjuar se shteti shqiptar në ndonjë moment u është bërë pengesë, përveç, nëse nuk u ka lënë që të improvizoni “fakte” siç keni dëshiruar ju. Po pse zotëri Marty, ju nuk merreni edhe me ato mbi 12 mijë predhat e ushtrisë serbe, që kanë rënë brenda kufirit të shtetit shqiptar e kanë vrarë mbi dhjetë qytetar të këtij shteti në shtëpitë ose në pronat e tyre? Apo edhe ata nuk janë viktima, edhe ata duhet të iknin nga vendi i tyre.
Njëkohësisht ju tregoheni i padrejtë edhe me specialistët ndërkombëtar që kanë vepruar për këto çështje para jush, duke u shprehur se edhe ata nuk kanë arritur asgjë “duke vepruar megjithatë në një mënyrë mjaft sipërfaqësore dhe me një shkallë profesionalizmi që ngjall njëfarë habie”. I vetmi profesionist për zbulimin e krimeve, që siç duket paska bota, qenka vetëm zotëri Marty, mjerë bota kur të mos jetë më.
Ndërkohë, ju deklaroni se Gjykata për krime lufte në Hagë paska pasur mandat vetëm deri në qershor 1999, pse pra ju jeni futur në hapësirën e përgjegjësive të saj? Apo ndoshta për faktin se ajo nuk e ka bërë mirë punën e saj.
Në pikën 4, shpreheni se prej verës së vitit 1999 në këtë rajon, (që nuk e di ku i ka hapësirat, por të lë të kuptohet se me termin rajone, keni parasysh të gjitha trevat ku banojnë shqiptarët), mbretëronte një pështjellim i madh se forcat serbe të sigurisë kishin braktisur Kosovën. Së pari duhet të dini se ata nuk e braktisën Kosovën por u hodhën jashtë prej atyre që ju sot po tentoni t’i quani kriminelë. Së dyti, të bëni ju njëmijë raporte të tilla nuk do të kthehen dot më kurrë. Së treti, shqiptarët kurrë nuk kanë qenë të siguruar prej serbëve, por vetëm të masakruar prej tyre. Së katërti, në këto treva gjendje pështjellimi ka sunduar sa ishin serbët të pranishëm, se pas ikjes së tyre, shqiptarët e kanë pasur vizionin shumë të qartë se do të jenë përjetësisht të lirë në këto treva dhe janë angazhuar për të bërë shtetin sa më të fortë e vital, sipas standardeve moderne bashkëkohore. Së pesti, trupat e KFOR-it në Kosovë nuk kanë ardhur të shtypin këtë popull, siç e ka shtypur Serbia më parë, por kanë ardhur, t’i japin Kosovës siguri pikërisht prej Serbisë, që është e pa përgjegjshme si qytetare europiane. Së gjashti, ju nuk keni dëshirë të pranoni që në atë periudhë që ju e quani “kaosi”, (që realisht nuk keni të drejtë se nuk ka qenë kështu), në Kosovë kishte marrë drejtimin Qeveria e Përkohshme e Kosovës, e cila kishte vendosur bashkë me luftëtarët e UÇK-së dhe popullin e Kosovës që u kthye menjëherë në shtëpi (prej nga e kishin përzënë ushtria dhe policia e Serbisë), ishin mobilizuar për të vendosur normalitetin e pasluftës. Së shtati, në qoftëse nuk e dini goditjet e NATO-s kanë filluar me 24 mars 1999, jo në verë, pasi duket se qëllimisht i ngatërron datat, mos bëj gabime të tilla, që realisht prej funksionit ku jeni ju bëjnë fajtor, që nëse ka drejtësi, një ditë duhet të përgjigjeni para ligjit për shpërdorim detyre.
Dua t’iu them në këtë rast, se ju duke deklaruar pa dashje ose me qëllim keqdashës se “aleati faktik i NATO-s ishte UÇK-ja”, sillni një të vërtetë, që edhe sikur të jetë fakt rëndues, unë si një njeri që ka qenë aty, në atë kohë, e pranoj se është plotësisht e vërtetë. Nëse ta kundërshton dikush, për këtë të dal edhe unë dëshmitarë.
Në vazhdim ju thoni: “Kësisoj, në periudhën kritike që sapo përshkruam, kjo e fundit kishte, kontrollin faktik mbi një territor të gjerë që përfshinte Kosovën dhe rajonet kufitare të Shqipërisë veriore”. Nuk e di pse e quani periudhë kritike, pasi realisht për të gjithë shqiptarët ka qenë periudha më e përsosur e lumturisë pasi ata për herë të parë pas 100 vjetësh po e shikonin veten pa pushtues. Dhe nuk është e vërtetë që ka pasur pushtet brenda kufijve të Republikës së Shqipërisë, shteti shqiptar ishte plotësisht funksional, bashkëpunëtorë i NATO-s dhe nuk kishte asnjë pëllëmbë tokë jashtë kontrollit. Pavarësisht se e kuptoj, se ju nuk e keni këtë vlerësim në sensin pozitiv për vlerat e UÇK-së, por ja që realisht ajo i kishte vlerat superiore për çlirimin e vendit dhe vendosjen e stabilitetit pas lufte, kur kishte një vend të shkretuar nga pushtuesi serb dhe 75% (për qind) të popullit të Kosovës të shpërngulur. Por duke folur për këtë çështje, unë bie dakord me shprehjen tuaj se realisht në atë periudhë të pasluftës “nuk bëhej fjalë për një pushtet me të vërtetë të strukturuar dhe as që bëhej fjalë se mund të kishte konturet e një shteti”, por nuk kuptoj fjala pasardhëse “përkundrazi” çfarë kuptimi ka. Çfarë doni të thoni me këtë fjalë? Fjalëve të tilla të futura nëpër raport, ne shqiptarët u themi “me i futë mish dhie”, kur dikush e bën bisedën me hile, siç e bëni raportin ju zotëri Marty. Atë “përkundrazi”, fute në xhep zotëri, se tek ne nuk ka vend, megjithëse ju gjithë fjalinë e keni formuluar vetëm që të thoni në fund atë fjalë kyç vlerësuese për gjithë situatën e kohës.
Dhe ju pikërisht këtë periudhë, që nuk e di ku fillon e ku mbaron, se vërtetë nuk e keni përcaktuar, e quani si periudhë të artë kur “u kryen krime të shumta” Jo zotëri, shqiptarët nuk i bëjnë punët e mëdha fshehurazi, por publikisht. Shqiptarët serbët i kanë luftuar sa e mori vesh gjithë bota dhe bota moderne u bë bashkëluftëtare e tyre, siç e deklaroni edhe ju. Ashtu edhe shqiptarët bashkëpunëtor të armikut shqiptarët i kanë luftuar në vijat e fronteve të luftës. Por popullin e thjeshtë, qofshin serb ashtu edhe shqiptar, luftëtarët e lirisë nuk e kanë dëmtuar edhe kur luftohej e u vriteshin shokët nëpër vijat e fronteve, jo ta dëmtonin me gjakftohtësi pas lufte siç pretendoni ju. Ndërsa edhe njëherë duhet t’iu rikujtoj se në Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës nuk ka pasur fraksione, ajo ka qenë unike dhe me një disiplinë të ndërgjegjshme që nuk di a gjendet në ndonjë ushtri tjetër vullnetare siç ishte UÇK-ja. Prandaj mos na e shpikni këtë çështjen e “rivaliteteve midis fraksioneve të UÇK-së”, se populli shqiptar e di mirë që ka pasur vetëm një UÇK, nën një flamur e nën një uniformë.
***

Shqiptarët kurrë nuk e kanë dëmtuar Serbinë, gjithnjë kanë pësuar prej saj
Pika 5 është vërtet shumë vulgare. Kufirin midis Shqipërisë e Kosovës e quani virtual, kur pas luftës në atë kufi janë vrarë qindra qytetarë të të dyja anëve të kufirit, duke rënë në minat që ushtria serbe kishte lënë në kufi. Ju e quani kufi virtual pse kalonin të shpërngulurit shqiptarë prej Kosovës për në Shqipëri, por nuk thoni se ata po i përzënte Serbia për të mos i lejuar të ktheheshin më kurrë dhe se kufiri ishte i lirë për të kaluar nga ana e Shqipërisë, por jo nga ana e Serbisë. Ndërsa prej datës 14 qershor 1999 e në vazhdim, kufiri nga Shqipëria dhe Kosova konsiderohej plotësisht i minuar. Ndërsa për kalim ishin pastruar vetëm pikat e kalimit në Morinë të Kukësit, në Qafë-Prush të Hasit, në Qafë-Morinë të Tropojës dhe një pikë kalimi ishte në Koshare të Tropojës, ku terreni kishte qenë i çliruar prej UÇK-së që në prill të vitit 1999. Gjithë vija tjetër e kufirit ishte shpallur e pakalueshme dhe për këtë me pjesëmarrje dhe financime ndërkombëtare është ndërmarrë një fushatë disavjeçare për ta pastruar dhe që personalisht mendoj se ende mund të ketë vende që nuk janë plotësisht të sigurta. Për t’ju kënaqur duhet t’ju them se vetëm në Morinë e Qafë-Prush edhe nëpër rrugëkalim të automjeteve, që të binin në mina qytetarët gjatë kthimit, ushtria serbe kishte instaluar 462 mina kundërtanke, të cilat UÇK-ja i zbuloi dhe i çminoi më 10-12 qershor. Por ti nuk ke dëshirë t’i dëgjosh këto se të prishin punë në misionin shumë kriminal që ke marrë mbi vete. Sikur të të kisha në atë kohë këtu zotëri e të të detyroja të futeshe në atë kufirin virtual, në të cilin “milicët e UÇK-së zhvendoseshin lirisht në të dyja anët e kufirit”, e të ta shikoja fytyrën si do të të bëhej. Fol zotëri fol, se të kanë dhënë një ulëse ku të ta shohin fytyrën sot në qendër të Evropës. Fol zotëri fol, se atdheun tënd ta ka çliruar Vilheml Teli. E këta Vilhelm Telat tanë ti po dëshiron t’i njollosësh.
Kishit qenë edhe në Shqipëri në vitin 1999, dhe thoni se: “…unë vetë personalisht konstatova përmasën e gjerë të dukurisë; sidomos vura re solidaritetin e shquar të shfaqur nga popullsia dhe autoritetet shqiptare në pritjen e refugjatëve kosovarë”. Cila është përmasa e dukurisë zotëri? Pse nuk i vini emër dukurisë që keni konstatuar? Që kalohej në kufi nuk mund ta keni parë, se për këtë duhet të vinit tek unë, që isha komandant i asaj zone. Por ju keni parë “solidaritetin e shquar të shfaqur nga popullsia dhe autoritetet shqiptare në pritjen e refugjatëve kosovarë”, siç thoni vetë. A edhe për këtë nuk keni ndier kënaqësi zotëri? Gjithë bota moderne e pati vlerësuar me notat më të larta këtë paraqitje shqiptare. Sa keq për ju zotëri!
Kur flisni në pikën 6, e quani të mbyllur çështjen e krimeve serbe. Ato qenkan zbuluar, dokumentuar, denoncuar dhe gjykuar. Duket sikur jepni një ultimatum, për të mos u marrë më me serbët dhe Serbinë e krimet e kryera mbi shqiptarët. Dhe duket sikur tashmë e keni gjetur edhe Millosheviçin, i cili duket sikur paska ardhur vetë në Kosovë dhe i paska vrarë shqiptarët e nuk paska fajtorë të tjerë. Jo zotëri, të gjithë kriminelët do të japin llogari deri në fund, për çdo pikë gjaku do të jepet llogari. Mos mendoni se është mbyllur kjo çështje. Shqiptarët nuk do të ndalen kurrë derisa të zbardhin gjithçka. Doni a nuk doni ju bashkë me miqtë e serbëve e të Serbisë. Fqinjësi me Serbinë shqiptarët do të kenë, ndoshta edhe fqinjësi të mirë, por miqësi me Serbinë as që duhet të mendojnë, të paktën edhe për një shekull. Miqësia ka disa parametra, që Serbia as i ka plotësuar ndonjëherë, as i plotëson, as ka për t’i plotësuar në marrëdhëniet me shqiptarët. Miqësitë nuk bëhen me parulla, zotëri. Shqiptarët kurrë nuk e kanë dëmtuar Serbinë, gjithnjë kanë pësuar prej saj në gjithë rrugën historike të derisotme. Kur Serbia t’i japë provat e miqësisë, shqiptarët do të dinë ta vlerësojnë. Por ju nuk na diktoni dot miqësi me Serbinë që, sipas jush, u realizuaka duke na përbaltur historinë e duke na quajtur të pacivilizuar.
Me thënë të drejtën, zotëri Marty, duke lexuar raportin tuaj, mua më krijohet ideja se ju nuk jeni duke folur për shqiptarët e trevat e tyre, më duket sikur jeni duke folur për një shoqëri që realisht unë nuk e njoh, nuk di a mos keni kopjuar ndonjë material para 300-vjeçar, të gjetur ndokund. Zotëri, të them sinqerisht, po të isha unë kontrollor i raportit tënd, më duket kaq i vjetruar sa do t’ju kisha nxjerrë jashtë me gjithë raport. Ju gjithçka e keni shkruar duke paragjykuar. Në pikën 7 ju gjykoni strukturat ndërkombëtare që, për hir të vendosjes së stabilitetit, paskan lënë pa ndëshkuar krime të shumta, të cilat, siç duket, janë të pranishme vetëm në kokën tuaj zotëri. Por ju arritët me raportin tuaj ta bindni edhe Këshillin e Evropës se në Kosovë ka ndodhur shumëçka kriminale dhe që ju keni përcaktuar edhe kriminelët, të cilët, sipas jush, janë drejtuesit e lartë të UÇK-së. Ju akuzoni edhe NATO-n, pse duke goditur Serbinë nga ajri, bëri që “UÇK-ja u bë në këtë mënyrë aleati i tyre i domosdoshëm për veprimet tokësore”. Sepse gjithnjë, sipas jush, u “parapëlqye kështu të mbylleshin sytë ndaj krimeve të luftës të bëra nga kjo e fundit”. Këto qëndrime e vlerësime realisht nuk i kemi dëgjuar prej askujt para jush, përveç prej serbëve, të cilët unë jam i bindur se kanë përgatitur edhe raportin tuaj dhe për këtë në këtë shpjegim gradualisht do të përpiqem t’i sjell të gjitha faktet dhe arsyetimet që njoh unë për këtë çështje, duke i krahasuar termat tuaja dhe arsyetimet tuaja me ato serbe jo vetëm tani, por në vazhdimësi.
Ju keni guxim, ju nuk përtoni ta akuzoni edhe administratën e OKB-së dhe ShBA-të, duke u shprehur se: “Administratat ndërkombëtare që pasuan njëra-tjetrën në vend, si dhe administrata amerikane që, sipas mendimit të përgjithshëm, luan një rol të madh në mbarëvajtjen e çështjeve të entitetit të ri në Kosovë (Shtetet e Bashkuara kanë një ambasadë që disponon mjete nga më të fuqishmet, si dhe një bazë ushtarake, Kampi Bonstill, rëndësia e së cilës shkon shumë më përtej përmasës krahinore), u bënë pra njësh me aleatët e tyre faktikë në terren, të cilët ishin bërë tashmë zotëruesit e rinj të politikës lokale”. Por në gjithë këtë ligjëratë, ju bëni disa gabime të rëndësishme. Kosova tashmë është shtet dhe mund të bashkëpunojë me çdo shtet që e vlerëson me interes, ndërsa ju akoma me mendësitë e Titos e Millosheviçit e emërtoni krahinë, kurrë ajo s’ka për të qenë më krahinë e Serbisë, zotëri Marty. Ashtu edhe shtetin e Kosovës dy vjet pas shpalljes së pavarësisë ju e quani qeverisje lokale. Mos bëni kështu gabime. Mësohuni t’i emërtoni gjërat siç janë në të vërtetë, jo siç do të kishit ju dëshirë të emërtoheshin. Shqiptarët në Kosovë nuk do të jenë më kurrë vetëm zotëruesit e qeverisjes lokale, por të të gjithë qeverisjes së vendit duke punuar për ta zhvilluar atë vend sipas standardeve të kohës.
Ju zotëri i quani shqiptarët kaq të kriminalizuar sa nuk mund t’i besohet as edhe një përkthyesi shqiptar, pasi ai ua përcjell informatat të interesuarve. Besoj se ju gjatë punës tuaj në vendin e shqiptarëve, patjetër duhet ta keni pasur përkthyesin serb. Mirë keni bërë, se vetëm me përkthyes të tillë mund të bënit këtë raport, çfarë e keni bërë, në qoftë se e keni bërë, pasi unë jam i bindur se e keni marrë të gatshëm.
Në pikën 8, ju shpreheni: “Çështja e Nazim Bllacës, ‘dhënësit të alarmit’, që publikisht u vetëakuzua për vrasje të komanduara nga persona që sot janë të veshur me përgjegjësi të larta politike, është emblematike”. Po mirë, le të mendojmë për një çast se te ky Bllaca e zbuluat krimin, çfarë duhet të kuptojmë me termin “emblematike” në një raport për Këshillin e Evropës? Megjithatë, unë jam i bindur se edhe Bllaca është i rekrutuari i juaj, ashtu siç keni rekrutuar edhe ata që i quani dëshmitarë të fshehtë. Zotëri, krimet zbulohen me fakte, jo me rekrutë e dëshmi prapa perdes. Askënd nuk mund të akuzosh pa e vënë para fakteve, pasi në të kundërt duhet ta zini vendin e tij.
Në pikën 9 thoni: “Përpjekjet po fillojnë të japin rezultate të dukshme, konkretisht për sa iu përket dosjeve të kampit të Kukësit dhe të klinikës ‘Medicus’ në Prishtinë”. Dhe unë të uroj t’i zbulosh të gjitha krimet nëse kanë ndodhur, por nuk pajtohem me bashkimin që i bën të ashtuquajturit kamp të Kukësit me klinikën Medikus në Prishtinë. Midis këtyre dy institucioneve jam plotësisht i bindur se nuk ka asnjë lidhje. Mos harroni zotëri se Kukësi në pranverën e vitit 1999 nuk ka pasur një kamp, por ka qenë i gjithi kamp, pasi në një qytet me 20 mijë banorë kanë jetuar provizorisht rreth 700 mijë të shpërngulur dhe deri në fund të luftës 120 mijë të shpërngulur. Brenda këtij kampi të madh ka qenë edhe ajo qendër grumbullimi dhe qendër operacionale shumë e lavdishme dhe shumë efektive, që ju e quani “kampi i Kukësit”. Vetëm atë punë që pretendoni ju, ajo qendër nuk e ka bërë. Ndërsa kur të flisni për klinikën “Medikus” në Prishtinë mund të thoni çfarë të doni nëse ka bërë krime, ajo nuk i përket Luftës Çlirimtare të Kosovës. Lufta është bërë për liri, ndërsa klinika është ngritur për biznes. Janë shumë larg me njëra-tjetrën. Nëse i bashkojmë këto dy institucione në një, kemi të bëjmë me një veprimtari të dyshimtë dhe dashakeqësi të qëllimtë. Por, në fund të fundit, ju mund të shkruani si të doni, pasi keni një synim të caktuar, të cilin edhe e keni realizuar dhe besoj jeni shpërblyer.
Me thënë të drejtën, zotëri Marty, ju nuk hiqni dorë nga shakatë. Në pikën 13 të raportit tuaj shkruani: “Shumë familje kosovare shqiptare që kanë humbur një të afërt të tyre pas 12 qershorit 1999, do të kenë shpallur një datë zhdukjeje përpara kësaj date, nga frika se mos të afërmit e tyre cilësohen si ‘tradhtarë’ të ndëshkuar nga UÇK-ja”. Pyete more edhe shqiptarin më të paditur, a bëhet dot një gjë e tillë ndër shqiptarët, se do të të japë përgjigje të prerë: Kurrë. Mos bëni more shaka me fjalë të tilla të pamoralshme, se nuk është mirë edhe për ju e për organizatën së cilës i përkisni. Nuk jetohet në shkretëtirë këtej nga shqiptarët zotëri, këtu jetojnë njerëz shumë të përgjegjshëm, qytetarë të kulturuar dhe që e besojnë Zotin. A e besoni ju vërtet Zotin? Si u dhënka data e zhdukjes së personit si të dojë njëri e tjetri? Askush more zotëri ndër shqiptarët nuk ka frikë askënd, për një vepër që nuk e ka kryer. Tek ne tradhtarët nuk shpallen në tym, ata historikisht janë shpallur publikisht nëse kanë konsumuar aktin e tradhtisë kombëtare e ndaj atdheut me fakte e me dëshmitarë, veç jo si ata dëshmitarët pas perdes e pa emër që kërkoni ju, por dëshmitarë me emër e mbiemër.

Duke iu referuar datës 12 qershor 1999, që është shpallur si ditë e çlirimit të Kosovës, megjithëse ushtria dhe policia serbe janë larguar përfundimisht nga Kosova më 22 qershor 1999, ju bëni shumë lojëra fjalësh për ta akuzuar Ushtrinë Çlirimtare dhe drejtuesit e saj. Ju shtireni sikur nuk e dini se ka ligje të njohura botërisht për shpalljen e të zhdukurve, pasi ata nuk mund të shpallen me vullnete politike.
Shqiptarët edhe sot kanë rreth 2000 të zhdukur, të cilëve nuk u dihet fati dhe nuk mund të ndërmerren vendime për t’i trajtuar. Pasi të zhdukurit nuk mund të trajtohen pa adresë. Ashtu edhe fakti që edhe sot ka ende familje që nuk dëshirojnë t’i shpallin të zhdukur familjarët e tyre, me shpresë se mund të jenë gjallë diku.
Këtu nuk ka pasur asnjëherë gjueti njerëzish por ju, siç duket, keni lexuar shumë për periudhën e zbulimit të Amerikës, kur evropianët organizonin dhe bënin gjuetinë e indianëve, për ta pastruar terrenin prej tyre e për ta shfrytëzuar për vete. Të jeni i sigurt se atë lloj gjuetie e ka bërë Serbia në trojet shqiptare të pushtuar, përfshirë Kosovën prej një shekulli, ani pse nuk arriti t’i zhdukë shqiptarët.
***

Ushtria Çlirimtare e Kosovës ka sjellë vetëm lavdi

Njëkohësisht, meqë ju e keni përsëritur shumë herë “luftën e përgjakshme midis grupazheve të UÇK-së”, edhe mua më lind e drejta ta përsëris aq herë se UÇK-ja ka qenë një dhe nuk ka pasur grupazhe, nuk ka pasur fraksione siç i quani ju, nuk ka pasur konflikte, por ka pasur një strukturë unike me hierarki e disiplinë të plotë prej Shtabit të Përgjithshëm të UÇK-së e deri tek ushtari i fundit. Duhet të mos tentoni të mashtroni edhe në fushën e organizimit ushtarak, mjaft keni mashtruar politikisht ju dhe ata si ju, gjatë luftës çlirimtare edhe sot. Duhet të dini njëherë e mirë se askush për askënd nuk ka nevojë të fshehë krime. Sepse Ushtria Çlirimtare e Kosovës ka sjellë vetëm lavdi në këtë komb. Nëse dikush ka bërë krime personale, siç ndodh edhe te ju në Evropë, le të japë llogari para ligjit, por mos ngatërroni me fjalë luftën e lavdishme të shqiptarëve për lirinë e dëshiruar e të arritur, pavarësisht nëse e shikoni me sy të mirë ju ose jo.

Si edhe në mjaft pika të tjera të këtij raporti edhe në pikën 14, ju prapë pretendoni se “Bashkëpunimi midis instancave të ndryshme ndërkombëtare dhe autoriteteve kosovare, si dhe i autoriteteve kompetente të Shqipërisë për të zbardhur fatin e personave të zhdukur lë për të dëshiruar”. Por unë nuk di kë konsideroni bashkëpunim ju. Ndoshta vetëm pranimin e gjithçkaje që pretendoni ju, sipas shënimeve që iu kanë dhënë të gatshme serbët. Sepse gjithnjë sipas jush, Serbia është për të marrë shembull, pasi ka pranuar të hapë gropat e groposjes së mijëra shqiptarëve të masakruar. Sa lavdi paska Serbia për këtë që bën. Po pse ç’mendoni ju se mund të bënte Serbia ndryshe? Pse flisni në përgjithësi e nuk thoni emra, kush iu pengoj në Kosovë e në Shqipëri, pasi unë në media, kam dëgjuar gjithnjë nga autoritetet e të dy shteteve shqiptare të thuhet se është gatishmëri e plotë të kërkohet e të gjendet gjithçka që pretendohet? Por ju kështu do të thoni për të justifikuar dështimin, pasi nuk mund të thoni se nuk kishte gjë. Ju doni ta lini hijen e dyshimit të pranishme, se kështu i jepni goditjen që keni marrë detyrë t’ia jepni kombit shqiptar.
Ju zotëri Marty jeni treguar vërtet artist për ngritjen në sytë e gjithë botës, të të keqes që imagjinoni se mund të ketë ndodhur, ose improvizoni si të ndodhur. Jeni vërtetë i habitshëm për sigurinë me të cilin e reklamoni mashtrimin. Për t’u bindur le të shikojmë pikën 16 të raportit tuaj. Ku ju duke iu referuar asaj “shtëpisë së verdhë”, që pretendoni se ajo është vetëm maja e ajsbergut që do të zbuloni ju, sepse ajo është vetëm një çështje e dorës së dytë. Pra ju duke u nisur nga një “fakt”, nxirrni konkluzione të gjerësisë së problemit. Dhe pasi zini në gojë shumë herë shkencën dhe punën shkencore, sikur ju jeni eksperti i kësaj fushe, nuk thoni se pse nuk bëtë ekspertizën e duhur kur edhe ju pranuan të shikoni shtëpinë. Po kështu iu bën përshtypje, që nëpërmjet verifikimeve, keni parë njollat e gjakut. Së pari, sa qëndrojnë njollat e gjakut pa u shpërbërë? Nëse ekzistojnë a mund të gjendet se i kujt është ky gjak? Me sa di unë sipas atyre që kam lexuar dhe informacioneve që jepen ka mundësi. Njëkohësisht, dua të pyes a keni parë ndonjëherë në fshat se ruhen bagëti dhe ata edhe theren për nevoja të familjes? Ashtu sikurse kam dëshirë t’iu pyes, ju andej nga vini a nuk i pastroni shtëpitë nga gjaku kur therni bagëti dhe kur ju lindin gratë? Ne këtej i pastrojmë. Por ju keni bërë lojëra me fshatarin, i cili pa hile iu ka thënë se kjo është shtëpi ku ka jetë, theren bagëti e edhe lindin gratë. Prandaj mos bëni shaka me ndershmërinë e fshatarit tonë. Njëkohësisht, dua të pyes, a vërtetë mendoni se po të kishte pasur operacione e heqje organesh jetike njerëzore në atë shtëpi, do të mbetej ashtu e pa prekur që të vinit e ta shikonit dhe ekzaminonit ju? Sa interesant jeni zotëri, por çudi sa sukses keni pasur me mashtrimin artistik që keni bërë në gjithë botën.
Zotëri, unë po ju them me sigurinë më të plotë, se po të ishte therur njeri në atë shtëpi, kryetari i familjes do ta kishte marrë familjen dhe do të kishte ikur nga sytë këmbët. Ne nuk jetojmë dot me kufoma nën këmbë. Nuk e kemi zakon dhe nuk e pranon logjika shqiptare. Ne edhe kur bëjmë shtëpi të re, kërkojmë të gjejmë vendin më të pastër, ku të mos ketë pasur mundësi asnjëherë për të varrosur njeri. Më duket se na keni ngatërruar me të dashurit tuaj, serbët, të cilët, siç po del aktualisht, mbi gropat e groposjes masive të shqiptarëve paskan bërë edhe shtëpitë ku jetojnë. Mos mendoni se kemi të njëjtën mendësi, jemi shumë larg në këtë pikëpamje, çfarë shikoni tek serbët, mosmendonise duhet të ndodh edhe ndër shqiptarët. Por nuk keni faj, se loja kjo është, ashtu iu kanë thënë ata, ashtu shkruani ju, e ata zotëri nuk konceptojnë më përtej se ato që i bëjnë vetë. Mendojnë se çfarë bëjnë vetë e bëjnë edhe të tjerët.
Shumë interesant zotëri, megjithëse keni shumë ide, shumë fakte, shumë njohuri, shumë parashtrime, shumë parashikime, shumë paramendime, gjithnjë iu shkatërrohen provat. Dhe ato ua shkatërrojnë edhe hetuesit shqiptar, edhe prokuroria shqiptare, por edhe Gjykata ndërkombëtare për krime lufte në Hagë, kryeprokurori i kësaj gjykate, e ndoshta shumëkush kuptohet, se pa angazhim maksimal ndërkombëtarë, fakte që arkivohen në gjithë Evropën nuk mund të zhduken lehtë. Dhe megjithëse i vetëm arrini të bindni Këshillin e Evropës, që siç vlerësoj unë paska qenë i parapërgatitur për këtë bindje, por duhej vetëm një shkresë si kjo juaja, që quhet raport. Jeni shumë i fuqishëm, jeni për t’u simpatizuar, një përballë të gjithëve dhe fitimtar, megjithëse me prova të “prishura” ndërkombëtarisht. Këtë thotë pika 17 e shkresës, më fal për ngatërresën, raportit tuaj.
Realisht ju nuk keni faj. Faj kam unë që lexoj raportin tuaj. Faj kanë bashkëkombësit e mi që të kanë lënë të shkelësh në tokën tonë, sikur të kishe edhe status nga Perëndia, jo vetëm nga Evropa, faj ka Këshilli i Evropës, që të dërgon tek ne, dhe pastaj lexon e miraton edhe shkresën tënde. Sepse në pikën 18, të kësaj shkrese, (raporti), t’i tregon vetë që je bashkëpunëtor i serbëve e punon për Serbinë e ne të marrim seriozisht. Po si more edhe “Prokurorit të posaçëm për krimet e luftës në Beograd, që ka bërë përpjekje të konsiderueshme, nuk arriti as ai në rezultate shumë konkrete”.? Ia prishën punën mediet. Çudi, mediat ia prishën punën atij por ta ndreqën punën ty, që të bësh një raport vërtetë të suksesshëm për Këshillin e Evropës. Bën mirë që në shkresë, (raport) e falënderon “prokurorin e posaçëm për bashkëpunimin dhe gatishmërinë e tij”, ai ka vlera dhe merita, e pranoi edhe unë, pasi është jo vetëm shefi yt, por edhe ai që të ka përgatitur shkresën (raportin).
Në pikën 19, vlerësoni se ekipi i prokurorëve dhe i hetuesve “ndërkombëtarë në gjirin e misionit të EULEX-it, i ngarkuar për të hetuar lidhur me pohimet për trajtime çnjerëzore, përfshirë edhe ato që kanë të bëjnë me një trafikim të mundshëm organesh, ka bërë përparime konkretisht për sa i përket provës së ekzistencës së vendeve të fshehta të burgimit të UÇK-së në Veri të Shqipërisë”, deri këtu mirë, ndoshta edhe ata kanë bërë një punë. Por konkluzioni juaj që “vërteton” diçka të pa provuar prej tyre, më habit, pasi ju vazhdoni fjalinë duke deklaruar si të ishit vëzhgues perëndie “ku do jenë kryer edhe vrasje”. Nga e nxirrni këtë zotëri? Apo edhe këtu e keni gjetur zgjidhjen. Ju kanë penguar autoritetet shqiptare, që nuk kanë pranuar atë që doni ju. Interesant, si nuk iu vjen pak turp për atë që deklaroni në emër të Evropës.
Në pikën 20, jeni marrë me klinikën Medikus, për të cilën mund të flisni si të doni, pasi mua nuk më zgjon asnjë interes. Ata që kanë vepruar le të sqarojnë pozicionin e tyre. Po pse duhet të ketë lidhje me UÇK-në dhe luftën e saj, këtë nuk e kuptoj, pasi më duket se abuzoni me një tog fjalësh pa kuptim, bile duke akuzuar se nuk iu kanë ndihmuar edhe Gjermania, Bjellorusia, Federata e Rusisë, Izraeli, Moldavia, Polonia dhe Turqia. Shumë kundërshtarë keni zotëri, që ju pengojnë të deklaroni kriminelë shqiptarët, e megjithatë arrini të bëni një raport të pranuar nga Këshilli i Evropës.
Zotëri, ju duhet të jeni i bindur se të marrësh nën hetim 1, 10, 100 apo 1000 luftëtarë të UÇK-së, nuk e njollos dot portretin e saj. Me makinacionet që përpiqeni të koordinoni mund edhe të akuzoni dikë, por duhet të jeni të sigurt se në fund ju do të dështoni dhe do të mbeteni si figura më banale në historinë e kombit shqiptar. Koha do ta vërtetojë këtë që po të them. Rrofsh dhe e përjetofsh këtë në jetën tënde.
Në pikën 25 i referoheni nderit shqiptar. Nuk di çfarë vlere ka nderi andej nga vini ju, ndërsa për shqiptarët është elementi i ekuilibrit kombëtar. Por nderi për shqiptarët kërkon të mos mashtrojmë, të mos shpifim, të mos i ngarkojmë barrë askujt pa qenë të sigurt, të mos ndjejmë kënaqësi duke improvizuar fatkeqësi për të tjerët, të mos marrim atë që nuk na takon, të mos deklarojmë atë që nuk e kemi parë me sy apo e kemi ndjerë me veshë, të mos përfitojmë duke ngarkuar të tjerët, të mos hamë bukën e huaj për të dëmtuar vendin tonë, të mos biem nën presion të askujt dhe për asnjë arsye për të thënë të pavërteta, të deklarojmë publikisht gjithnjë të vërtetën pa u trembur prej askujt, të ndihmojmë atë që nuk ka mundësi, të respektojmë të vdekurit pavarësisht nga origjina ose etnia e tyre, të duam e ndihmojmë fëmijët, të ndihmojnë pleqtë dhe të pamundurit, etj. Nëse i kuptoni këto, duhet të merrni vesh njëherë e mirë se me shqiptarët duhet folur vetëm sinqerisht, po të doni të mirëkuptoheni me ta. Shqiptarët nuk mashtrohen me shpërblime e mjete nuk di për cilat e keni fjalën kur thoni se nuk ishit aq i fuqishëm me mbështetje për të gjetur dëshmitarë. Ndër shqiptarët dëshmitarë për të vërtetën mund të gjeni gjithë popullin pa përjashtime, ndërsa për mashtrime nuk do të gjeni asnjë kurrë.
Zotëri, ju siç duket çfarë keni lexuar për shëmtitë e kësaj bote keni marrë përsipër t’ua vishni shqiptarëve. Ju arrini deri atje sa zbuloni edhe “mafian shqiptare” në Shqipëri, Kosovë e Maqedoni por edhe në diasporën e respektuar shqiptare, që qenka më e fuqishme se “mafia italiane”, sepse ju megjithëse e zbuloni, nuk arrini të depërtoni në të. Jeni shumë interesant zotëri, që pa asnjë fakt nxirrni konkluzione dhe të gjitha konkluzionet tuaja përputhen plotësisht me shpifjet serbe për shqiptarët. Por ju jeni shqetësuar shumë, që nuk keni gjetur as në nivelet më të ulëta të hierarkisë së kësaj “mafie”, dëshmitarë që më mirë do të “parapëlqenin të qëndronin dhjetëra vite në burg apo të dënoheshin qoftë edhe për pengesë drejtësie, sesa të dorëzonin një anëtar të klanit të tyre”, siç shpreheni në pikën 26 të raportit tuaj. Por ajo që nuk kuptoni ju është e vërteta, se shqiptarët nuk e njohin termin “klan”, të cilin e përdorni ju sipas literaturave mafioze që keni lexuar. A e keni lexuar historinë e “Ku Klus Klanit”? Atje i keni marrë këto konkluzione? Kuptoni mirë, se shqiptarët nuk tremben nga askush, në këtë tokë. Shqiptarët përpiqen t’i nderojnë të gjithë, por jo të bëhen vegla të të tjerëve.
VIJON …
_________________

KUDUSI LAMA:UÒªK-ja, RAPORTI I DICK MARTIT DHE GJYKATA SPECIALE (XIII)
https://pashtriku.org/?kat=43&shkrimi=10517

Total
0
Shares
Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *

Për siguri, kërkohet përdorimi i shërbimit reCAPTCHA të Google, i cili i nënshtrohet Politikës së Privatësisë dhe Kushteve të Përdorimit të Google.

Postime të Lidhura