(Mitrovicë – Trepçë, 06. 04. 2012) – Se romani “Gjarpinjtë e gjakut” i Adem Demaçit, është specifik, shumë origjinal, i pjekur, roman metaforë (sipas strukturës estetike) këtë e shprehë edhe fakti se brenda tekstit të kësaj vepre madhore nuk kemi asnjë shenjë të jashtme (përmendje, emërtim) të kohës së Rankoviqit, kur u shkrua ky roman. Një kontekst jashtë tekstit romanor është fakti i botimit të këtij romani më 1958, në numrat 1 dhe 2 të Jetës së re, mu në kohën më të rëndë të pasluftës së dytë botërore për shqiptarët që jetoni në trojet e veta në ish-Republikën Socialiste Federative të Jugosllavisë (RSFJ). Por edhe pse është kështu, romani ka bërë një pasqyrim të brendshëm artistik, psikologjik e filozofik të kohës në të cilën u shkrua. Të hyjmë paksa në atmosferën e kohës, përmes metaforës së vet këtij romani: “Jo-atyre që janë trima të ngrejnë gishti e krimit, por atyre që janë burra të shtrijnë dorën e pajtimit….”
_________________________
LEXONI ANALIZËN: „FILOZOFIA ÇLIRIMTARE KOMBËTARE DHE ESTETIKA NË ROMANIN “GJARPINJTË E GJAKUT” TË ADEM DEMAÇIT“
https://pashtriku.org/ngarkimet/dokumentet/Filozofia-clirimtare.doc
_________________________________
PROMOVIMI I ROMANIT „GJARPINJTË E GJAKUT“
_______________________________________
__________________
_________________________________________
(Përgatiti kryeredaktori i pashtriku.prg, 07. 04. 2012)
