KU JANË MILIARDERËT DHE MILIONERËT NË KËTO KOHË TË VËSHTIRA PËR NJERËZIMIN?
Nga Gjokë Dabaj, Durrës 26 gusht 2021
Zjarret e mbuluan dhe e përvëluan planetin Tokë, në këtë vit të mbushur me privacione. U dogjën pyjet e Kalifornisë! U dogjën pyjet e Siberisë! U dogj Afrika! U dogj Amerika Jugore! U dogj Italia! U dogj Turqia! U dogj Greqia!…
U përpoqën njerëzit t’i fiknin a të paktën t’i ndalnin këta zjarre: Me rrozga, me degë shkurresh, me shkopinj, me kova uji, me pompa dore, me kamionë-cisterna, me helikopterë. Me ata pak helikopterë!
Bota u dogj e u përcëllua, aq sa thonë se pyjet s’kanë për ta marrë veten për dhjetëra vjet!
Shqetësimi gjithnjerëzor është tepër drithërues. Të gjithë organizmat, shoqërorë edhe shtetërorë, janë në alarm: Ç’po bëhet dhe ç’mund të bëhet?!. Kjo po shihet edhe nga koha që i kushtohet kësaj katasatrofe në mediat e shkruara dhe në televizionet.
Por për miliarderët dhe për milionerët nuk po thuhet asgjë. Janë apo s’janë pjesë e njerëzimit miliarderët dhe milionerët?! Sa edhe si u shqetësua kjo pjesë e njerëzimit për këtë lloj fatkeqësie që po na ndodh?!
Për shembull, a nuk mund të dilte një miliarder dhe të jepte paratë për njëmijë helikopterë dhe të pajiseshin zjarrfikësit me aq helikopterë?! Po them njëmijë, por njëqind miliarderë dhe dyqind milionerë të planetit tonë do të mund të bënin shumë më tepër. Do të mund të bënin aq sa, ndoshta, zjarret të mos mund të digjnin as 200 hektarë pyje.
* * *
Ndodhën edhe përmbytje të mëdha, rrënimtare e të rrëzikshme. Po marr si shembull vetëm ato të Gjermanisë. Ç’kanë bërë miliarderët dhe milionerët e Gjermanisë, por edhe ata të krejt botës, për të mos ndodhur kataklizma të tilla?! Pse, s’pati Gjermania kanalizime të mjaftueshëm, të atillë që ujërat, sado të shumtë e të furishëm të binin nga qielli, të mos mund të hynin nëpër lagje e nëpër banesa?!
Miliarderët dhe milionerët e Gjermanisë, a nuk i kanë aq pará, sa të realizojë Gjermania një irrigacion plotësisht të efektshëm në çfarëdo inondate?! Them Gjermania, por kjo duhej të vlente pë krejt botën. Askund nuk duhet ta rrëzikojnë përmbytjet jetën e njerëzvet!
Në Itali, në Indi, në Kinë, në Australi! Kudo ku bie shi, pse nuk investojnë miliarderët dhe milionerët, në mënyrë që ujërat të mos përbëjnë rrëzik për jetën e fëmijëvet ?!
Ta zëmë se nuk qenë të përgatitur për t’i parandaluar rrënimet nga përmbytjet. Po tani, pse nuk dëgjuam që, një miliarder a milioner ta ketë vënë në dispozicon të rehabilitimit, ta zëmë, gjysmën e pasurisë së vet. Nuk po them krejt pasurinë, por gjysmën dhe përsëri të mbetet milioner.
* * *
Tërmetet nuk parandalohen. Ata bien pa na pyetur. Por, për të rindërtuar atë që arrijnë të shkatërrojnë tërmetet, angazhohen, të themi, të gjithë, në kuptimin më të plotë të kësaj fjale. Ka donacione, ka kontribute vetjakë për të ndërtuar qoftë edhe një shtëpi apo pesë shtëpi. Ndahen para nga buxhetet e shtetevet. Brenda shtetit ku ndodh tërmeti, por u shkohet në ndihmë shtetevet të tjerë.
Për të gjitha këto lexojmë nëpër gazeta dhe shohim në televizion. Por nuk kam dëgjuar, ndoshta s’më ka rënë rasti, që një miliarder a një milioner, të ketë marrë përsipër rindërtimin e një qyteti të rrënuar. “Unë jap kaq miliardë dollarë, euro, rubla, jeni, dhe marrë përsipër t’u siguroj banim komod të gjithë banorëvet të këtij qyteti që i ka goditur kjo fatkeqësi”. Dhe të mbetet i paharrueshëm në historinë njerëzore emri i atij miliarderi apo milioneri! Dhe, mu në qendër të atij qyteti të rindërtuar, të ngrihet monumenti i atij që s’i kurseu paratë.
Pse s’ka sakrifica të tilla nga kasta e miliarderëvet dhe milionerëvet?! Qoftë edhe me rrezikun e falimentimit! Falimentove! Punë e madhe! Rimëkëmbesh përsëri! Ose, edhe sikur të mos rimëkëmbesh, sakrifica jote në emër të humanizmit do të mbetet në histori dhe ti do të vdesësh i lumtur! Gjithsesi, më i lumtur se kur t’ia lësh paratë djalit apo nipit, mirënjohës ose edhe mosmirëjohës, siç ndodh në shumicën e rastevet.
* * *
Ra epidemia e kovidit. Vdiqën miliona njerëz dhe rrëzikohen të vdesin edhe më shumë, midis të cilëvet mund të ketë edhe nga kasta e miliarder-milionerëvet. Si nuk u dëgjua askund zëri, qoftë edhe i njërit prej këtyre të gjithfuqishmëvet parazotërues: Shpenzimet për prodhimin e vaksinavet do t’i përballoj unë dhe vaksina do t’u injektohet falas të gjithë banorëvet të botës! Banorëvet të botës ose banorëvet të një kontinenti.
* * *
Kapitali i miliarder-milionerëvet është vënë me pjesëmarrjen e miliona njerëzve. Atëherë, pse miliarder-milioneri të mos ua kthejë njerëzvet atë kapital, duke u dëshmuar i vetëdijshëm për detyrimet që i ka njerëzimit?! Sepse, nëse nuk do të kish popull, kush do t’i blinte këpucët që prodhon ai?! Nëse nuk do të kish popull, kush do ta pinte koka-kolën që prodhon ai?! Kush do t’i blinte veturat që prodhon industria e tij e automobilëvet?!
Po e them edhe njëherë: Unë mund të mos jem i informuar sa duhet… Por ngul këmbë që një pjesë e madhe e njerëzvet si unë do të donin të dinin: Cili është roli human i miliarderëvet dhe milionerëvet në shoqërinë tonë të sotme?! Ç’gjë të mirë, konkrete dhe falas, i sjellin ata njerëzimit?! Jo me karitase! Jo me bamirësira hipokrite! As me justifikimin: Ne i paguajmë shtetit tatimet!.. Por me kontribute madhorë dhe konkretë, që të shpallen nëpër media dhe të thuhet: Ja për çfarë i hyjnë në punë njerëzimit miliarderët dhe milionerët! Përndryshe, ç’na duhen?! 7 gusht 2021
KUJDES KUR BËJMË VËREJTJE PËR SHQIPTARËT E REPUBLIKËS SË KOSOVËS
Nga Gjokë Dabaj
Ndodh shpesh që, këtu në Republikën e Shqipërisë, dëgjojmë vërejtje lidhur me të folurit e shqiptarëvet të Republikës së Kosovës: “Këta e flasin më pastër sërbishten se shqipen!”
Puna arrin deri atje sa e ndërrojnë me përçmim kanalin televiziv. Nuk duan të dëgjojnë as për çfarë flitet dhe as si flitet.
Nuk them se veprojnë kështu një shumicë apo një pakicë shqiptarësh të këtushëm, sepse nuk e di. Por po e gjykoj thjeshtë si dukuri.
Është një nga dukuritë që e dëmton shumë kohezionin e kombit tonë. Janë njerëz injorantë dhe mendjeshkurtër ata që u japin mend të tjerëvet në këtë mënyrë! Injorantë, shpeshherë edhe me diploma fakultetesh!
S’e dinë që gjuha jonë letrare u sanksionua, së pari, në Prishtinë dhe pastaj erdhi këtu në Tiranë ajka e inteligjencës sonë kombëtare nga të gjithë viset që gjendeshin nën Jugosllavi dhe e miratoi këtë gjuhë tonën, vërtet moderne.
S’e dinë që pikërisht nga Republika e Kosovës, atëherë krahinë autonome me njëmijë halle, dolën disa nga personalitetet më të shquar të kulturës sonë kombëtare! Jo vetëm në fushën e filologjisë, jo vetëm në gjuhësi e letërsi, në mësimdhënie, në teatër, në këngë, muzikë e valle thjeshtë shqiptare, por në të gjitha fushat sociale dhe ekonomike!
Dhe s’e dinë këta shqiptarë të Republikës së Shqipërisë, shpeshherë me fakultete, që atyre shqiptarëve të atjeshëm ua dogji e shkatërroi shtëpitë pushtuesi i ardhur nga Sërbia, por këtu i shkatërruam vetë, me dorën tonë, të gjitha fabrikat, uzinat e kombinatet dhe i dhamë rrugët e botës më shumë se gjysmës së popullsisë së këtij shteti!
Po e them edhe njëherë: Nuk flas për të gjithë shqiptarët e këtushëm. Flas vetëm për atë pjesë që ka prirjen për t’i nënvleftësuar dhe denigruar në mënyrë meskine shqiptarët e Republikës së Kosovës.
Këta denigrues e përbuzës të shqiptarëvet të Republikës së Kosovës, se “nuk po ditkan të flasin shqip!”, nuk i dëgjojmë të bëjnë vërejtje asnjëherë për bashkëkombasit e vet në Janinë, Prevezë, Filat e Konicë që, për njëqind vjet s’qenë në gjendje të hapin as edhe një shkollë shqipe për fëmijët e vet!
Këta denigrues e pëbuzës të shqiptarëvet të Republikës së Kosovës, se “nuk po folkan më pastër sërbisht se shqip!”, nuk i dëgjojmë asnjëherë të shprehin shqetësim: Pse disa miliona shqiptarë që jetojnë në Turqi, nuk po hapin dot për fëmijët e vet qoftë edhe një shkollë fillore shqipe, në Stamboll, në Izmir, në Ankara!!
Megjithëkëtë, s’kemi ç’të bëjmë tjetër, veçse ta shprehim këtë indinjatë tonën, me shpresën që, në mos të gjithë, të paktën dikush do t’i lexojë këto që po shkruajmë.
Problem shumë i madh yni është sot rivitalizimi i gjuhës dhe kultures sonë në gjysmën e Shqipërisë Jugore, që e ka pushtuar Greqia, dhe krijimi i institucionevet kulturoë e arsimorë kombëtarë në diasporë, kudo ku jetojnë shqiptarët. Ky është problem! Jo të bëjmë vërejtje si po flet një shqiptar i Prizrenit, Pejës apo Podujevës, duke mos denjuar as të dëgjojmë për çfarë po flitet!
Durrë 31 korrik 2021
