Nga Behxhet Sh. SHALA – BAJGORA
26 korrik 2018
Nga ora 15.00 deri në ora 16.00 shkuam bashkë me shoqen time Fexhën te Baca Adem që ishte në gjumë dhe dolëm nga dhoma deri në kohën kur u zgjua . Ishte shumë i lodhur . Po atë ditë , para dite e kisha vizituar sikur që e bëja thuaja çdo ditë tjetër prandaj nuk fola dhe biseda ishte midis Fexhës dhe Bacës. Në aspektin e kujdesit ndaj Bacës Adem , Arbërie Demaçi ishte monumentale , e papërsëritshme kurse , kur vinte te unë , e vinte shumë shpesh , Fexha e bënte të pamundurën ta disponojë Bacën bashkë me djemtë tanë ; Shkëmbin dhe Blinin të cilët Baca i quante ushtarët e mi kurse këta e quanin Bacën Gjeneral . Baca Adem ia ka lënë emrin Shkëmbit nga kisha katolike në Ferizaj ku ishte në një takim me patriotin e madh , imzot Nikë Prelën. Pasi u përshëndetëm me Bacën dhe pa mbërri ende në shtëpi më telefonoi Arbëria , duke qajtur me fjalët : “ na la Baca ..”. Ishte ora dikund 16.48 minuta. Menjëherë u kthyem te shtëpia e Bacës dhe qëndruam aty deri vonë në mbrëmje kur erdhi Prof . dr. Arsim Gërxhaliu me ekipin mjekoligjorë me automorg për ta dërguar në morg shkaku se për shkak të temperaturave të larta duhej të largohej nga shtëpia . U organizuam një grup shokësh që i kishim qëndruar Bacës afër gjatë tërë kohës për të biseduar se ç’duhej bërë që varrimi të jetë ashtu si e ka merituar Baca me jetën dhe veprën e papërsëritshme por , në ndërkohë hyri në lojë Protokolli i Shtetit i cili , së paku ashtu mendonim se do ta kryente punën në mënyrën më të mirë të mundshme. Punët nuk ecën mirë. Kortezhi ishte i paorganizuar , në vendin ku Baca do të prehej në përjetësi ishin individë të cilët , jo se nuk e kanë respektuar Bacën por në mënyrë aktive dhe të ulët kanë punuar në denigrimin e personalitetit të Bacës Adem Demaçi. Kur duhej të organizohej e pamja , kishte propozime që e pamja të bëhej në ndonjë restorant apo lokal të nivelit më të ulët . Jahja Lluka ndërhyri në një çast duke thënë : “ çka jeni duke folur ore , po a e dini se kush është Adem Demaçi…”. Kishte hezitime nëse do të lejohej e pamja në Teatrin Kombëtar deri në kohën kur Elmi Reçica , për herë të parë e kamë parë me lot në sy tha me një zë të prerë ku nuk linte asnjë mundësi tjetër : “ E pamja për Bacën do të bëhet në Teatrin Kombëtar dhe kjo çështje as që diskutohet … “ . Ashtu ndodhi. E pamja , po të mos ishin Gëzim Demaçi ( nipi i Bacës ) , Bekim Makolli dhe disa shokë të ngushtë të Bacës , do të dukej krejt ndryshe , e paorganizuar ashtu siç ishte edhe varrimi. LDK –ë 100 % e shpërfilli edhe varrimin e Bacës Adem , nderimet në Kuvendin e Kosovës sikur edhe të pamën . Në të pame ishte vetëm Vlora Dumoshi , jo si anëtare e LDK-së por si vajza e Osman Dumoshit . LDK-ë e vazhdoi propagandën gebelsiane ndaj Bacës Adem Demaçi që e kishte filluar që nga viti 1990 kur u lirua Baca , deri kur kaloi në përjetësi . Edhe tash nuk e harrojnë “ zanatin e vjetër “ të mësuar në zyrat e Rrahman Morinës dhe patriotëve tjerë jugosllavë dhe serbë ! Po të njëjtin linçim publik LDK e bënte ndaj të gjithë ish të burgosurve politikë shqiptarë , madje edhe ndaj atyre që rrinin cuc para Rugovës duke i eliminuar nga partia një nga një. Dhe mirë ua bënë ! Realisht në këtë situatë më së vështiri e kishte Shqiptar Demaçi që ishte i kurthuar midis Protokollit të Shtetit dhe kërkesës së shokëve për organizimin e të pames për Bacën . Është interesant që pasi përfundoi e pamja , doli një publikim pamflet ku meritat për organizimin e të pames iu mveshën mashtruesve dhe spekulantëve që jo që nuk kishin kontribuar asgjë por as që kishin ndejtur në pamen për Bacën. Horra !
“ Mëkatet “ e Adem Demaçit ndaj shqiptarëve dhe kosovarëve dhe përgjigja e tyre ndaj këtyre “mëkateve“
Adem Demaçi kishte bërë shumë mëkate ndaj shqiptarëve që i shërbyen qençe Jugosllavisë dhe Serbisë duke ua prishur kumbarinë me ta , duke ua minuar vëllazërim – bashkimin , socializmin vetqeverisës , rehatinë personale dhe familjare duke kërkuar liri dhe çlirim për shqiptarët si dhe bashkim kombëtar. Këta e donin edhe Jugosllavinë si dhe Serbinë , babë e kishin Rankoviqin dhe Titon dhe , pas vdekjes së tyre e bënë babë Sllobodan Millosheviqin . Adem Demaçi kishte faje sepse gjatë tërë jetës , deri sa kaloi në amshim , çdo sekond ishte në gjendje të vdesë për idealin që e kishte dhe të cilin e kishte trashëguar nga patriotët shqiptarë që kurrë nuk e ndalën luftën për liri , çlirim dhe bashkim kombëtar. Përkundër kësaj , ai më së shumti u sulmua dhe u pushkatua nga vet shqiptarët , ata me të kaluar politike dhe kombëtare jugosllave në me krye Veton Surroin , sidomos gjatë Konferencës në Rambuje si dhe nga “ paqësorët “ e Himë Govës , të konvertuar nga Lidhja Socialiste e Popullit Punonjës së Jugosllavisë në LDK-ë. Adem Demaçi u sulmua pse e përkrahu Albin Kurtin , deri në kohën kur i ndanë rrugët. Adem Demaçi u sulmua edhe nga një pjesë e krahut të luftës kur nuk pajtohej me veprimet që i bënin. Për këtë arsye dha dorëheqje të menjëhershme nga Përfaqësuesi Politik i UÇK-së si dhe nga kryetari i bordit të RTK-së. Për çështje kombëtare dhe politike Baca Adem nuk bënte kompromis. U akuzua se e pengoi dhe e vonoi nënshkrimin e Marrëveshje së Rambujesë dhe kishte plotësisht të drejtë ; në takim me Robin Kuk në Shkup ( ishte edhe Albin Kurti , si përkthyes ) u përballë me një propozim 12 pikës , 8 prej të cilave ishin të panegociueshme kurse e para ishte se garantohej integriteti territoral dhe suvereniteti i Jugosllavisë / Serbisë! Nuk ishte fati ynë që e nënshkruam Rambujenë por ishte fati që nuk e nënshkroi Serbia . Po ta nënshkruante sot Kosova do të ishte nën Serbi me të drejta të autonomisë kulturore . E akuzuan për projektin e Ballkanisë ndërsa sot Kosova e ka pozitën më të dobët se që do ta kishte me Ballkani. E akuzuan se është kundër Rugovës e që nuk ishte e vërtetë për faktin se Baca Adem ishte përkrahësi i madh i Rugovës , që nga Llogori i Përqëndrimit në Stara Gradishkë deri në çastin kur u vërtetua se Rugova , jo që nuk donte të merrte përgjegjësi të dilte në ballë të luftës së armatosur por edhe nënshtrimin ndaj Serbisë e kishte të padinjitetshëm . Rugova e donte lirinë por nuk ishte në gjendje ta bënte as sakrificën më të vogël për këtë liri . Adem Demaçi ishte e kundërta , për liri sakrifikonte çdo gjë ndërsa dorëzimin nuk e pranonte as si shprehje gramatikore. Baca , pas daljes nga burgu nuk pranoi të formonte parti politike që do ta rivalizonte Rugovën , përkundrazi na këshilloi ta përkrahim dhe të votojmë për Rugovën në zgjedhjet e para . Pas Dejtonit Rugovës i kaloi afati i përdorimit politik , ishte frenues dhe disfatist , sidomos kur në skenë doli Ushtria e Lavdishme Çlirimtare e Kosovës. Po të pranonte rolin udhëheqës në këtë luftë , Rugova do të përkrahej nga të gjithë dhe jam i sigurt se edhe lufta do të kishte tjetër përfundim , shumë më të favorshëm për ne . Rugova , si shumica e intelektualëve kishte sjellje oportuniste dhe mungesë guximi për rezistencë aktive . Rugova ishte i rrethuar me bashkëpunëtorë me proveniencë jugosllave , bindje dhe mendësi jugosllave , ish titistë të thekur që i kishin shërbyer Jugosllavisë dhe Serbisë andaj edhe mungonte gatishmëria për sakrificë në rrugën drejtë lirisë. Rugova ka dashtë që Baca Adem të qëndront në KMDLNj –ë apo në Lidhje të Shkrimtarëve por të mos futej në politikë , terren ky të cilin Rugova e kishte monopolizuar me mosveprim , mungesë guximi dhe nënshtrim. E shumica e popullit e donin pikërisht këtë , rehati personale dhe familjare të cilën ua predikonte Rugova andaj nuk ishte e rastit numri aq i vogël i atyre që luftuan dhe e përkrahën luftën. Baca Adem ishte me bindje , qëndrim dhe veprim shumë para këtyre që kinse merreshin me politikë andaj nuk përkrahej , as nga vendorët , hiç këtu shokët e idealit dhe të sakrificës e as nga ndërkombëtarët për faktin se e dinin që me të nuk behej aksham pazari e as ndonjë pazar tjetër që do të dëmtonin interesat kombëtare , politike dhe shtetërore. Për këtë arsye ia mbyllën të gjitha rrugët e angazhimit në ndonjë post të rëndësishëm politik , madje as deputet nuk e lejuan të bëhet . Madje nuk ia mundësuan asnjëherë që t’i drejtohej deputetëve dhe qytetarëve të Kosovës nga foltorja e Kuvendit në kohën kur nuk mbeti kush pa folë në këtë foltore . Madje edhe për persona të papërfillshëm të skenës ndërkombëtare mbeheshin seanca solemne dhe të jashtëzakonshme . Nga kompleksi i inferiotetit , pa asnjë dyshim . Vet fakti se midis propozimit që presidentë të bëhen Adem Demaçi apo Behgjet Pacolli , deputetët e Kuvendit të Kosovës , si përfaqësues të Popullit vendosën për Pacollin , në mënyrën më të trishtë dhe më të lakuriquar të mundshme e shpërfaqë mungesën e atdhedashurisë si dhe mungesën e respektit dhe vlerësimit për ate që çdo gjë që e pati e dha për popullin . Ky votim ishte prekja e fundit moral të një pusi që patëm menduar se ka ujin si biluri ndërsa ishte pikërisht e kundërta !
A ishte Baca Adem ashtu siç po e paraqesin disa “ biografë “ dhe “ bashkëveprimtarë
Baca Adem Demaçi përkujtohet krysisht në dy dat ; data e lindjes dhe data e vdekjes. Nga politikanët , mashtruesit , shokët e sinqertë , familjarët dhe të tjerët . Kur politikanët bëjnë homazhe , i thërrasin të gjitha mediat . Madje , pasi u nda nga LDK –ë , edhe presidentja e Albin Kurtit , Vojsa Osmani , kalimthi ndalej te varri i Bacës Adem , bashkë me presidentin real , Albin Kurtin. Ndërsa Presidenti , kryetari i kuvendit dhe kryeministri i vërtetë , Veton Surroi nuk ka qenë asnjëherë dhe nuk e përkujton . Këtë vit as Vojsa Osmani nuk ishte aty , në mos ka qenë në Kiev duke bërë plane ushtarake për kundërofensivën e Ukrainës kundër Rusisë dhe Putinit . Nuk kishte asnjë postim nga ajo , mbase ka qenë shumë e zënë në Ukrainë. Edhe kësaj radhe , një grup i shokëve të sinqertë të Bacës Adem vendosëm një buqetë me lule në varrin që paraprakisht e kishte pastruar Arbërie Demaçi ndërsa mjedisin e kishte pastruar Bekim Makolli . Ishte një mjedis më i këndshëm, jo në bazë të kujdesit institucional por në bazë të kujdesit të Arbëries dhe Bekimit. Ishim njhë grup prej 6 vetësh ; Elmi Reçica , Nuhi Ahmeti , Avdullah Dërguti , Dr. Haki Gashi , Bekim Makolli që e përfaqësonte edhe patriotin e madh shqiptar dhe të pandashmin , kryesisht në rreziqe me Bacën Adem , Shashivar Makolli , edhe ai në përjetësi . Isha edhe unë. Të njëjtën ditë në studiot televizive dhe me postime u lajmëruan shumë individë të cilësuar si bografë të Bacës ( Baca Adem nuk e kishte asnjë biograf ) dhe bashkëverimtarë , me të cilët Baca , për së gjalli as që komunkonte apo komunikonte prej zori kur nuk mund t’i përzënte nga shtëpia . Gjatë Rambujesë Bacën Adem e tradhëtuan thuaja të gjithë bashkëpunëtorët përjashtuar Skender Kastratin , Albin dhe Zaim Kurtin , Milot Cakajn , Fexhrije Shalën , Bajrush Behrami , Shashivar Makolli dhe behxhet Shalën , disa duke prerë biletën për Rambuje , të tjerët duke e kundërshtuar Bacën. Këta që i përmenda me emër dhe mbiemër ishin shokët e vërtetë të Bacës si dhe bashkëpunëtorë që i qëndruan besnikë edhe duke dhënë dprëheqje. Që nga viti 1990 e deri në fillim të luftës për të gjitha shpenzimet e Bacës në Kosovë por edhe të disa ish – të burgosurve politikë i mbuloni 100 % Nuhi Ahmeti dhe Avdullah Dërguti ndërsa për shpenzime ku kërkoheshin shifra më të larta ishin Hetem Ramadani dhe Fatmir Zymeri . Shtëpitë ku Baca ndjehej i sigurt dhe ku shkonte kur të donte dhe në çdo kohë ishin të Shashivar Makollit , Ahmet Haxhisë ( deri sa ishte gjallë ) , Rexhep Uka , Nuhi Ahmeti , Avdullah Dërguti dhe te Behxhet Shala . Te unë ka qëndruar më së shumti . Kur dilonim jashtë Prishtine dhe mblidheshin shokët përgjegjësinë e merrnin , Elmi Reçica për Ferizaj dhe Kaçanik , Tahir Hani për Strugë dhe Maqedoni , Haki Gashi , Bali Gashi , Besim Baraliu me vëllezër dhe të tjerë për Therandë dhe Prizren. Për Drenicë ishte Idriz Hysenaj kurse për Prishtinë dhe Llap ishim unë dhe familja Shala , Nuhiu me Dulin ndërsa shokë të qejfit dhe sefasë ishin që nuk i ekspozoheshin asnjë rreziku ishin Moamer Gjinolli , Dr. Gazi ( Xhelal Pakashtica ) dhe i ndjeri Tahir Demaj në Pejë. Kjo ishte bërthama e shokëve të Bacës ku bëni pjesë edhe Basri Ibrahimi , Zaim Bqeiri në Tetovë , Asllan Reshiti në Tetovë dhe Bejtullah Ademi në Reçicë ( Tetovë ). Të gjallët e këtij grupi i kanë ndejtur Bacës shumë afër deri në ditën kur kaloi në amshim . Edhe tani e përkujtojmë shpesh , me vizita , shkrime dhe takime të ndryshme. Edhe tani mbajmë kontakte me pasardhësit e Bacës Adem ku , Shqiptari është shumë i kujdesshëm ndaj shokëve të Bacës , si në prononcime për media , gjatë takimeve , përvjetorëve si dhe gëzimeve dhe hidhërimeve familjare . Përrallla është se Baca ka hetuar me 90 euro , shokët nuk e kanë lënë keq për asgjë . Por Bacës nuk i kanë qëndruar paratë në xhep , vetëm ka kërkuar nëse një shok ka nevojë për to apo nëse dikush , qoftë edhe i panjohur ka kërkuar ndihmë , asnjëherë nuk është kthyer duarthatë. Bacës shokët i kanë dhënë shumë më shumë para se 1000 euro të Hashim Thaçit . Baca . si institucion moral , politik dhe kombëtar ka pasur nevojë për kujdes institucionalë , paraja ka qenë nevoja e fundit , nëse edhe ka qenë farë. Baca e ka djalin Shqiptarin që është përkujdesur tërë kohën për të ndërsa Arbërie Demaçi ka qenë e jashtëzakonshme. Në aspektin shëndetësor për Bacën është përkujdesur jashtëzakonisht Prof . dr. Nexhmedin Shala prandaj për të kam një respekt të veçantë! Krijues i Albin Kurtit ishte Adem Demaçi , i kam ndihmuar pak edhe unë. Marëdhëniet u plasën kur Albini deshi të ngritet mbi Krijuesin ( Bacën adem Demaçi ) duke e përkrahur dhe respektuar vetëm verbalisht ndërsa e kundërshtonte dhe e mohonte praktikisht. Albin Kurti i Zyrës së UÇK-ës , sipas bindjes sime ishte patriot , trim , i vendosur dhe i gatshëm për çdo sakrificë. Për atë periudhë nuk ndërroj qëndrim sepse edhe vet isha pjesë e asaj Zyre. Albin Kurti sot është 100 përqind e kundërta e Albinit të kohës së Zyreë së UÇK-së , prandaj i ndamë rrugët me te , së pari Baca ndërsa , me një vonesë disamuajshe edhe unë ( nuk e dëgjova me kohë këshillën e Bacës , çfarë budallai isha ). U përmendën disa shqiptarë ( të gjithë intelektualë shqiptarë dhe projugosllavë ) që dëshmuan kundër Bacës . Unë di shumë më shumë emra . Dikush i arsyetoi se ishin dëshmitarë por nuk ishin spiujë. E vërtaeta është se ishin spiujë të gjithë këta dhe se kishin emra të koduar ) . Kanë dëshmuar jo vetëm kundër Bacës por kanë denoncuar edhe shumë patriotë të tjerë . Baca asnjëherë nuk ka bashkëpunuar me Z. Canën , nuk e ka vlerësuar aspak , përkundrazi . Para dy muajve një pinjollë i familjes udbashe Sllamniku doli publikisht me pohimin se Baca Adem asnjë ditë të vetme nuk ka qëndruar në burg dhe se ka qenë bashkëpunëtor i UDB-së. Askush nuk reagoi ; as KM , as kryeparlamentari , as “ biografët “ , as “ bashkëveprimtarët “ , askush hiç. Ndërsa kur emri i Adem Demaçit iu duhet për konsum politik , pa asnjë skrupull e kepërdorin , nga KM , kryeparlamentari , “ biografët “ dhe “ bashkëveprimtarët “. Adem Demaçi është sulmuar për së gjalli , po sulmohet edhe tash kur ka kaluar në përjetësi. Koha e Adem Demaçit pashmangshëm do të vjenë kur horrat dhe shpërdoruesit e ndjenjave politike dhe kombëtare të zhveshen në tërë paturpësinë dhe pafytyrësinë e tyre . Ajo kahë sa ka filluar . Shqiptar Demaçit nuk i takon ta mbrojë babain e vet shkaku se aktiviteti dhe jeta e Bacës Adem thuaja e ka lënë Shqiptarin pa e shijuar plotë ndjenjën e të pranisë fizike dhe dashurisë prindërore të Babait . Pastaj , nëse thuhet se Baca Adem. e pa asnjë dyshim edhe është vlerë morale , kombëtare , politike dhe shtetërore e të gjithë shqiptarëve , instiutucioneve iu takon ta mbrojnë emrin dhe veprën e papërsëritshme dhe të paaritshme , sot dhe sa të ekzistojë populli shqiptar , emrin e Adem Demaçit , Frymëzuesit dhe Kuptimit të Luftës për Liri , Çlirim , Pavarësi dhe Bashkim Kombëtar . Deri në atë kohë , mashtruesit , antikombëtarët dhe dhunuesit e shqiptarëve , bijë dhe bija të kriminelëve ( vrasësve ) ordinerë ( si analistë të pushteti ) do të deklarohen si bashkëmendimtarë dhe bashkëverimtarë të Adem Demaçit. Vetëm te shqiptarët ndodhë kjo çmenduri ; personaliteti më i merituar për të gjitha që i kemi sot dhe që duhet t’i bëjmë në të ardhmën , në të njëjtën kohë është personi më i sulmuar , si për së gjalli ashtu edhe tani kur ka kaluar në përjetësi ! Ne , shokët e sinqertë të Bacës Adem Demaçi ishim me fat që jetuam në kohën e tij , jemi të pikëlluar që nuk është në mesin tonë por , në të njëjtën kohë , jetën dhe ëndërrat mundohemi t’i përshtatemi me mësimet e këtij Guru moral , kombëtar , politik , shpirtëror dhe shtetëror .
28 korrik 2023 Prishtinë Behxhet Sh. SHALA – BAJGORA
