VLORA BANUSHAJ – KRASNIQI: DETI I DHEMBJES

Zvicër, 27 nëntor 2019:

 

 

 

 

 

DETI I DHEMBJES

Deti i dhembjes u zgjua!
U ndërpre në gjysmë rritja,
u nda nga jeta ai, ajo, ata, ato.

 

Ikën për në gjumë për të mos u zgjuar më!…
Mbetën pa më të dashurit e tyre.

 

Të tjerët mbetën në këtë natë të ftohtë pa kulm mbi kokë,
pa drita… pa asgjë.
Ra terri.

 

Errësira kaploi gjithçka…
Trupat e zënë, thirrjet, britmat, dhimbjet…
Çfarë po ndodhë o Zot?
Zërat për ndihmë u tretën në gërmadhat e pafundme.

 

Mbetën duke e kërkuar njeri-tjetrin,
pa e ditur për njeri-tjetrin,
pa mundur t`i ndihmojnë…
se ata më nuk lëvizin,
nuk kanë forcë të ngrihen,
u janë rënduar trupat,
u janë këputur gjymtyrët.

 

Pa e ditur për fatin e tjetrit.
Thirrja e nënës e qan qiellin,
e kërkon fëmijën…
gjyshi mbesën, motra vëllanë.
U rrethuan nga gërmadhat.
U shtypën nga rrënojat.

 

Gjymtyrët ju shtypen,
u shtyp shpirti,
por dhembja nuk u shtyp.
Ajo doli, ngriti kokë mbi këto gërmadha…
Kërkime të pafundme nën rrënoja.
Trishtim!

 

U prish gjumi, u ndal ëndrra…
Deti u tërbua, u trazuan valët.
Qielli ra në pikëllim…
Të gjitha këto të këqija ndodhën me datë 26 Nëntor!
Ndihmë, solidarizim!

 

Jam me dhimbjen tuaj o ju fëmijë, o engjëj!
Jam me dhimbjen tuaj ju o nëna, baballarë, gjyshe, motra, vëllezër!
Ky numër 26, deri në këto orë që po shkruaj le të përfundoj këtu!
Le të jetë fundi i së keqes!

Sot, na i ruaj me të dashurit tanë nga ligësitë!
Na ndihmo Zot!

27.11.2019

Total
0
Shares
Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *

Postime të Lidhura