Durrës, 6 prill 2019:
1.
Ashtu kishte ndodhur, 20 vjet më parë, nÃ⦠marsakeqin e vitit 1999. Qindra-mijÃâ¦ra familje shqiptare u larguan dhunshÃâ¦m nga trojet e tyre stërgjyshore, shumica nÃ⦠drejtim tÃ⦠shtetit amÃâ¦, në Shqipëri. Atë fat të dhimshëm përjetoi edhe miku im nga Peja, Dush Zeqiraj. Mbas dy ditÃ⦠udhÃâ¦tim e rraskapitjeje, arrijnÃ⦠në Shkallnur të Durrësit, te famlja “Gjuzi”. Na lajmÃâ¦rojnÃ⦠dhe menjÃâ¦herÃ⦠shkuam me furgon, i sollÃâ¦m nÃ⦠shtÃâ¦pi dhe i strehuam. Pas pak ditÃâ¦sh, ata u vendosën pÃâ¦rkohÃâ¦sisht nÃ⦠qytet, nÃ⦠banesa me qera. Kaloi njÃ⦠vit dhe nuk e kishte harruar Dushi 30 marsin e 1999-es. Më pas, në 30 marsin 2000, veç ai kur lajmÃâ¦roi: “MÃ⦠prit te busti i Azem Hajdarit”, nÃ⦠DurrÃâ¦s. “Do tÃ⦠kujtojmÃâ¦, sÃ⦠bashku, 30 marsin e 1999-es”. Erdhi. Nuk po e zgjati shumÃâ¦. NjÃâ¦zet “30-marsa”, me gjithÃ⦠tÃ⦠sotmin, ai i feston me familjen “Gashi”, në Shënavlash të rrethit tonë.
Nga e majta: B.Gashi,V.Kona,D.Zeqiraj,M.Gecaj e S.Harka(Tiranë,30 mars 2019)
2.
KÃâ¦saj radhe, Dushi mÃ⦠porositi nÃ⦠telefon: ”Kur tÃ⦠vij, dua tÃ⦠mÃ⦠njohÃâ¦sh me Viron KonÃâ¦n”. Kishte lexuar njÃ⦠libÃâ¦r tÃ⦠tij dhe i kishte pÃâ¦lqyer shumÃâ¦. “Po, – i thashÃ⦠dhe lajmÃâ¦rova shkrimtarin e nderuar, duke e informuar pÃâ¦rse donim ta takonim. Ai m’u tregua i gatshÃâ¦m. MbÃâ¦rriti Dushi, pikërisht nÃ⦠ShÃâ¦navlsh më 30 mars. AtÃ⦠ditÃ⦠ishim tÃ⦠ftuar, bashkÃ⦠me mikun krijues durrësakk, Kadri Tarelli, nga poeti I këtij qyteti, Vladimir Muça, nÃ⦠përurimin e librit me poezi ”Dino Kalenja”-Hero i Popullit, vrarÃ⦠nÃ⦠luftÃ⦠kundÃâ¦r pushtuesve nazistë. Aty pati edhe plot tÃ⦠tjerÃ⦠tÃ⦠ftuar, si Besim Shahini, poetja e nderuar e drejtoresha e shkollÃâ¦s “14 Nentori”, Merita Thartori, Hasan Shahini, etj, etj.
TÃ⦠nesërmen, pra sot mÃ⦠31 mars, udhÃâ¦tuam pÃâ¦r nÃ⦠TiranÃâ¦. E dinim lokalin ”Galexy-Bar”, sepse aty disa herÃ⦠kemi pirÃ⦠kafe me prof. Murat Gecaj, me tÃ⦠nderuarin Viron Kona. NÃ⦠kafe ishte dhe shkrimtari dhe kritiku i nderuar Sejdo Harka. Lokali ndodhet nÃ⦠fillim tÃ⦠Bulevardit tÃ⦠Ri të kryeqytetit. Ishte një takim simbolik, I bukur Prof. Murati i ka kaluar do vjet, por mbi 70 kurrsesi nuk mund t’ia japÃâ¦sh. I njoha duke u bÃâ¦rÃ⦠paraqitje të ndÃâ¦rsjellta.
Po pinim kafe dhe muhabet tÃ⦠Ãâ¦mbÃâ¦l.NdÃâ¦rkohë, Vironi kishte marrÃ⦠njÃ⦠çantÃâ¦, qÃ⦠mezi e mbante nÃ⦠duar. Aty kishte shumicÃâ¦n e librave të botuara tÃ⦠tijat, të cilat i kishte shÃâ¦nuar qÃ⦠nÃ⦠shtÃâ¦pi: dhuratÃ⦠pÃâ¦r mikun e tij tÃ⦠ri, Dushin, sikur ta kishte njohur qÃ⦠prej dekadash. Edhe prof. Murati kishte sjellÃ⦠librin më të ri jetëshkrimor, “Gjurmë, nëpër udhë…”(Tiranë, 2018).. Çaste emocionante, ndjenjash njerzore e vÃâ¦llazÃâ¦rore, kur dhuronin e ndërronin librat dhe mendimet nÃ⦠mes njÃâ¦ri-tjetrit.
Vironi, si vlonjatas bujar dhe me shpirt njerëzor, tha: “Dushi, miku ynë prej Peje, sot njÃ⦠vit, përsëri kÃâ¦tu!”
Dushi, nga kÃâ¦naqÃâ¦sia, iu drejtua miqëve kryeqytetas:
“Tash e mÃâ¦sova rrugÃâ¦n edhe për te ju, hiç mos mÃ⦠ftoni, se mÃ⦠30 mars, 2020, dhe nÃ⦠kÃâ¦mbÃ⦠do vij!”
Dushin e pÃâ¦rcolla te autobuzi, pÃâ¦r nÃ⦠PejÃâ¦. Kur po ndaheshim, mÃ⦠tha:
-Bajram, pÃâ¦r 5-vjet e ke sigurue Mirësinë…
Durrës më: 31 Mars 2019