Përveç Ukrainës, Argjentinës, Pakistanit dhe disa vende të tjera të botës…
FONDI AMERIKAN I INVESTIMEVE “BLACKROCK” BËHET PRONAR I SERBISË!
Shitje totale e Serbisë …!
Gjiganti financiar “BlackRock” menaxhon asete
me vlerë 10,000 miliardë dollarë, që është dyfishi i buxhetit vjetor të Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe më shumë se PBB-ja e Kinës. Blackrock zotëron kompanitë më të mëdha në botë nga industria farmaceutike, ushtarake dhe ushqimore, bankat dhe mediat më të mëdha. Para disa vitesh, Blackrock hyri në Serbi në mënyrë indirekte, duke blerë kompani të huaja që kanë degë në Beograd dhe së fundi hapi zyrat e saj në Kullën në “Beograde on the Water”. Duke blerë borxhin publik të Serbisë, ai fond do të marrë kontrollin e gjithë ekonomisë serbe dhe do të bëhet pronar i shtetit, siç ka bërë tashmë në Ukrainë, Argjentinë, Pakistan dhe disa vende të tjera, të cilat përfunduan me luftëra, falimentim dhe mjerim.
Nga Predrag Popoviq
Në dhjetë vjet sundim, Aleksandar Vuçiq shiti të gjitha asetet e Serbisë.
Ai u shiti kinezëve minierat në lindje të vendit, arabëve tokën e punueshme nga Vojvodina dhe tokën ndërtimore në Beograd te arabët, ujin dhe pyjet amerikanëve, dhe të ashtuquajturat të ndryshme. u jepte me qira investitorëve të huaj njerëz me çmime të papërfillshme.
Pas shitjes së Kosovës dhe Metohisë, Vuçiq pranoi që të gjithë Serbinë t’ia linte fondit më të madh global të investimeve, Blackrock.
Blackrock kontrollon sistemin ekonomik botëror. Kompanitë më të fuqishme nga të gjithë sektorët ekonomikë janë në pronësi të atij fondi. Blackrock është pronar i tetë nga dhjetë fabrikat më të mëdha për prodhimin e armëve dhe pajisjeve ushtarake, si dhe njëzet prej prodhuesve më të suksesshëm të ushqimit në botë. Blackrock ka aksionet më kontrolluese në gjigantët farmaceutikë Pfizer, Moderna dhe Johnson & Johnson, por edhe në Biotech dhe Bayer, si dhe në Cinopharm kinez dhe të gjitha kompanitë e tjera që prodhuan vaksinën kundër Covid 19.
Blackrock është pronar i Meta, i cili përfshin Facebook, Instagram dhe WhatsApp. I njëjti fond zotëron Alphabet, i cili zotëron Google, YouTube dhe Android. Përveç rrjeteve sociale dhe internetit, Blackrock kontrollon gjithashtu mediat kryesore, nga New York Times tek të gjitha stacionet televizive amerikane me mbulim kombëtar.
Ai fond zotëron CNN dhe Fox News, media që promovojnë pikëpamje të kundërta politike. Sipas këtij modeli, Blackrock zotëron Pepsi dhe Coca Cola. Blackrock mbështet të ashtuquajturat axhendën e gjelbër dhe financon projekte për burimet e rinovueshme të energjisë, por në të njëjtën kohë zotëron kompanitë më të mëdha të naftës dhe minierat e qymyrit dhe xeheve të tjera “të pista”.
Lawrence Fink, Shefi i Blackrock, kohët e fundit pranoi në një letër drejtuar aksionerëve se fitimi është qëllimi i vetëm i promovimit të tendencave të caktuara politike dhe ekonomike.
– Kapitalizmi aksionar nuk është një ide politike. Nuk është një axhendë sociale apo ideologjike. Ne fokusohemi te qëndrueshmëria jo sepse jemi ambientalistë, por sepse jemi kapitalistë. Bëhet fjalë për kapitalizmin që drejton marrëdhënie të dobishme reciproke midis jush dhe punëtorëve, klientëve, furnitorëve dhe komuniteteve ku kompanitë tuaja mbështeten për të lulëzuar – shkroi “Mbreti i Wall Street”.
Sipas këtij parimi, ku paradigma e “kapitalizmit të aksionarëve” (kapitalizmi i palëve të interesuara) paraqitet si “përpjekje për qëllime më të larta”, dhe në praktikë ajo zbret në fitimin sa më shumë të jetë e mundur për aksionarët e saj, Blackrock i shet njëkohësisht armë Ukrainës dhe blen tokën e saj. Që nga fillimi i luftës në atë vend, Blackrock i ka shitur Ukrainës armë me vlerë rreth 10 miliardë dollarë dhe ka blerë 70 për qind të tokës bujqësore me çmime jashtëzakonisht të ulëta.
Me një instinkt shkabash, Blackrock nuk i humbet mundësitë për të marrë asete pakrahasimisht më të mëdha të vendeve, ekonomitë e të cilave janë në telashe të mëdha përmes investimeve të vogla. Në kohën e pandemisë së koronavirusit, kur masat për ta shtypur atë kërcënonin ekzistencën e objektivave, kompanive dhe vendeve, Blackrock përfitoi nga efektet domino të kolapsit të ekonomisë në shumë vende, si Italia, Argjentina, Pakistani dhe Libani. Rënia e ekonomisë kërcënoi të falimentonte ato vende. Vetëm në atë krizë publiku mësoi se shumica e borxhit publik të atyre vendeve kontrollohet nga Blackrock.
Zgjidhja e përfaqësuesve të autoriteteve politike, të cilët këmbëngulën për shlyerjen e borxheve (për shembull, Argjentina kërkoi t’i faleshin 38 miliardë dollarë), dhe fondet e investimeve përfunduan me një marrëveshje për pagesën në natyrë. Blackrock mori pronësinë e aseteve publike dhe fondet që kontrollojnë sistemin shëndetësor dhe pensional.
Blackrock synon të aplikojë të njëjtin model “investimi” edhe në Serbi. Blackrock filloi të hyjë në Serbi katër vjet më parë duke blerë kompaninë franceze të softuerit eFront për 1.3 miliardë dollarë. 500 ekspertë të IT-së punojnë në degën e Beogradit të eFront, të cilët merren me zhvillimin e platformave softuerike, shërbimet e zbatimit të softuerit në sistemet e klientëve, analitikën e të dhënave të tregut, marketingun global dhe menaxhimin e burimeve njerëzore. Nuk dihet se sa kompani, të cilat në Serbi paraqiten si investitorë të huaj, zotëron Blackrock. Mirëpo, dihet se qeveria e Partisë Progresive Serbe ka hapur derën për hyrjen e fondeve.
Në prill të vitit të kaluar, Aleksandar Vuçiq zhvilloi një sërë takimesh me politikanë dhe biznesmenë amerikanë. Ndër të tjera, ai u takua më pas me senatorët Chris Murphy dhe Gene Sheikin të Komitetit të Punëve të Jashtme dhe Tom Tillis të Komitetit të Shërbimeve të Armatosura. Përveç mesazheve politike në të cilat ata theksonin se “të gjitha vendet demokratike të Evropës duhet t’i kërkojnë llogari Rusisë në këtë moment historik” dhe se “Serbia duhet të harmonizojë politikën e saj të jashtme me Bashkimin Evropian”, senatorët amerikanë i premtuan Vuçiçit mbështetje politike dhe ekonomike.
Me mbështetjen politike përmes “përdorimit të ndikimit diplomatik të SHBA-së për të kapërcyer më shpejt pengesat procedurale dhe burokratike në rrugën drejt anëtarësimit të plotë në Bashkimin Evropian”, senatorët premtuan “ndihmë financiare, e cila do të dërgohet në momentin që Serbia vendos përfundimisht të jetë pjesë” të Perëndimit, atëherë Amerika do të inkurajojë investitorët e saj të vijnë dhe të investojnë këtu”. Vuçiq dhe bashkëpunëtorët e tij e paraqitën atë premtim për publikun vendas si një “ofertë që nuk mund të refuzohet”. Vuçiq, Ana Brnabiq, Sinisha Mali dhe përfaqësues të tjerë të qeverisë filluan menjëherë të flasin për “suksesin e madh në reformat e ekonomisë serbe, gjë që konfirmon gatishmërinë e fondeve amerikane për të investuar në të”. Fatkeqësisht, ndryshe nga mesazhet nga fushata mediatike e regjimit, fondet mbrojtëse janë të interesuara të investojnë në Serbi pikërisht për shkak të kolapsit të sistemit ekonomik.
Blackrock, Vanguard, Amundi, HSBC, DWS Xtrackers dhe fonde të tjera investimi (dhe të gjitha janë të lidhura nga aksionet e pronësisë), siç pranoi Larry Fink, nuk janë të interesuar për projekte politike dhe ideologjike, por ekskluzivisht për fitim. Në veçanti, Blackrock pranoi të blejë pjesën më të madhe të borxhit të jashtëm të Serbisë, i cili aktualisht arrin në 34 miliardë euro dhe projeksioni i buxhetit parashikon që ai të rritet me 10 miliardë euro të tjera deri në fund të vitit. Fondi amerikan do të marrë përsipër shlyerjen e kësteve të kredisë dhe një pjesë të principalit dhe në këmbim do të marrë burime publike serbe, duke përfshirë Energjinë Elektrike të Serbisë, minierat, tokat bujqësore dhe gjithçka tjetër që Vuçiq nuk ka arritur të shesë ose hipoteka.
Esnafi i aventurave politike dhe ekonomike të Vuçiqit erdhi për të paguar, por jo për të, por për Serbinë. Për dhjetë vjet, Vuçiq plaçkiti Serbinë me projekte infrastrukturore megalomane, tepër të shtrenjta dhe të panevojshme. Huazimin e shtetit e paraqiti si një sukses fantastik, që “epoka e tij e artë” e rrejshme të përfundonte nën “shkëmbin e zi”, në pronësi të Blackrock. Së bashku me dorëzimin dhe shitjen e Kosovës dhe Metohisë terroristëve shqiptarë dhe mentorëve të tyre amerikanë, Vuçiq ia shiti të gjithë Serbinë fondit më të fuqishëm të investimeve. Blackrock ka hapur së fundi zyrat në majë të Kullës në “Beograd on the Water”. Mediat dhe politikanët e regjimit informojnë me shumë kujdes publikun për këtë, ndërsa opozita e shpërfill këtë temë. Për rrezikun që sjell Blackrock-u paralajmërojnë vetëm disa intelektualë, analistë dhe gazetarë, ndër të cilët më të zëshëm janë Sinisha Ljepojeviq dhe Branimir Nestoroviq.
– Në luftën hibride, që Perëndimi po bën kundër shteteve dhe popujve të lirë, ka shumë detaje domethënëse. Më e rëndësishmja është ardhja e fondit tashmë famëkeq amerikan të investimeve Blackrock. Zyra e tij në Beograd tashmë është hapur. Ai fond, i cili është më i madhi në botë, po vjen në Serbi, siç ndodhi në Ukrainë, për të marrë nën pretekstin e reformave dhe ristrukturimit degët vitale të industrisë, si energjia elektrike, shpërndarja e energjisë elektrike dhe bujqësia. Gjatë kohës së Presidentit Donald Trump, Blackrock u inkorporua në Departamentin e Financave të SHBA-së, por ai fond ishte dhe mbetet varrmihës. Blackrock është më i keq se Fondi Monetar Ndërkombëtar ose Banka Botërore.
Nuk është një kompani private, por një fond investimi që nuk prodhon asgjë, por menaxhon paratë e të tjerëve. Ata do të blejnë borxhin shtetëror, kështu që do të marrin Elektroprivreda Srbije dhe Elektrodistribudija. Kur të bëhet pronar i EPS, do të blejë energji elektrike ku të dojë dhe do ta shesë me çmimin që i përshtatet për të nxjerrë sa më shumë fitim. Kur Blackrock të marrë përsipër bujqësinë serbe, çmimi i ushqimit do të rritet më tej. Blackrock ka punuar në një mënyrë të tillë kudo në botë, kjo dihet. Nuk mund ta kuptoj pse Serbia po nxiton në të. Tashmë nuk jemi vetëm të pushtuar, Serbia po bëhet koloni – thotë Ljepojeviq. Dr. Nestoroviq paralajmëron për të njëjtin rrezik. – Lajmi më i tmerrshëm në historinë serbe është se Blackrock hapi një zyrë në “Beograd on the Water”.
Aty ku vjen Blackrock, aty nuk rritet më bari. Këto fonde mbrojtëse janë të interesuar vetëm për fitim. Këtë e kishim këtu kur filloi privatizimi. Këto nuk janë fonde investimi të asnjë lloji, ata kërkojnë vetëm të fitojnë para, të investojnë pak dhe të marrin shumë. E pamë si duket me privatizimin e IMT-së, i cili përfundoi me shitjen e pronave dhe tokave, që në fund IMT u zhduk. Nuk është privatizim apo investim, por shkatërrim. Ardhja e Blackrock është një shenjë e drejtimit në të cilin po shkon vendi. Ata do të financojnë të gjitha megaprojektet, por Serbia nuk do të përfitojë prej tyre. Do të jetë si në Ukrainë, e njëjta histori. Serbia do të marrë kredi të mëdha, do të ndërtohen autostrada dhe hekurudha të shpejta, por nuk do të jetë e jona, nuk do të jetë në pronësi të Serbisë. Ne do të bëhemi qiraxhinj në vendin tonë – thotë Nestoroviq.
Se si po ecin vendet në të cilat Blackrock investon, mund të shihet në shembullin e Ukrainës. Blackrock mbërriti në Ukrainë në vitin 2014. Përveç investimeve në sektorin e energjisë dhe bujqësisë, me këto kombinime u pastruan disa dhjetëra miliarda dollarë për kompanitë e lidhura me drejtuesit e Partisë Demokratike Amerikane. Jose Biden dhe djali i tij Robert Hunter Biden ishin të përfshirë në ato çështje. Ndërsa Joe Biden, asokohe në postin e zëvendëspresidentit të SHBA-së, menaxhonte tregtinë ruse të naftës dhe gazit, e cila zhvillohej përmes kompanive ukrainase, Hunter Biden u përfshi në ndërtimin e biolaboratorëve ku zhvilloheshin armët biologjike.
Qeveria ukrainase lejoi Blackrock të blinte bono qeveritare për 25 për qind të vlerës së tyre në 2015 si pjesë e ristrukturimit të borxhit publik. Në këtë mënyrë, nën pretekstin e “ndihmës në shlyerjen e borxheve”, Blackrock dhe fondet e tjera mbrojtëse në gjashtë vjet bënë një fitim që ishte rreth 300 për qind më i lartë se çmimi me të cilin blenë bono ukrainase.
Plaçkitja e Ukrainës nuk u ndal në fillim të luftës me Rusinë. Përkundrazi, Blackrock ka krijuar dy sisteme për realizimin e fitimeve. E para bazohet në shitjen e armëve për ushtrinë ukrainase. Fondi i investimeve është pronari më i madh i vetëm i kompanive kryesore të armëve dhe pajisjeve ushtarake, duke përfshirë Lockheed Martin, Boeing, Northrop Grumman, Raytheon dhe General Dynamics.
Gjatë vitit të kaluar, vlera e aksioneve të këtyre kompanive u rrit me më shumë se 30 për qind, ndërsa fitimi shtesë u rrit me më shumë se 10 miliardë dollarë. Në të njëjtën kohë me shitjen e armëve, Blackrock bën dhe ngarkon plane për “ndihmë dhe mbështetje në rindërtimin e Ukrainës pas luftës”. Blackrock po përgatit një “Plan Marshall” të ri, në të cilin thuhet se do të investohen rreth 750 miliardë dollarë.
Në fushatën mediatike, me të cilën Blackrock e paraqet Ukrainën si “kantierin më të madh të ndërtimit në botë” në të ardhmen, shpallen marrëveshje të mëdha në energji, miniera, bujqësi dhe infrastrukturë, duke përfshirë ndërtimin e rrugëve, urave, spitaleve, fabrikave dhe shkollave. Blackrock tashmë ka formuar një fond kapitali privat prej 500 milionë dollarësh, përmes të cilit duhet të investohen rreth 25 miliardë dollarë në rindërtimin e Ukrainës nga llogaritë e shteteve, kompanive dhe investitorëve të ndryshëm privatë.
Larry Fink, shefi i Blackrock dhe Volodymyr Zelensky, presidenti i Ukrainës, folën përmes lidhjes me video në fund të vitit të kaluar.
Fink dhe Zelensky ranë dakord që në të ardhmen e afërt ata të “përqendrohen në koordinimin e të gjithë investitorëve dhe pjesëmarrësve të mundshëm në rindërtimin e Ukrainës dhe drejtimin e investimeve në sektorët më të rëndësishëm dhe me ndikim të ekonomisë ukrainase”. U ra dakord që Blackrock të merrte kontrollin e Fondit të Rindërtimit të Ukrainës. Ekipi Blackrock i drejtuar nga Eric van Nostrand, i cili erdhi në postin e drejtorit në atë fond investimi në gusht të vitit të kaluar nga posti i këshilltarit të lartë në Departamentin e Financave të SHBA-së, ku ishte përgjegjës për krijimin e politikës ekonomike të SHBA-së ndaj Rusisë, u emërua për këtë punë dhe Ukrainë.
Pas promovimit të planit për rindërtimin e Ukrainës në Forumin Ekonomik Botëror në Davos, Blackrock mbajti ekspozitën “Rinovo Ukrainën” në Varshavë, ku morën pjesë më shumë se 300 kompani nga 22 vende. Sigurisht, Blackrock kishte një aksion pronësor në secilën prej atyre kompanive, të cilat janë të angazhuara në përgatitjen e rindërtimit të Ukrainës. Përveç kësaj, Blackrock investon në Ukrainë përmes fondeve të krijuara nga Gjermania dhe Franca. Meqenëse Blackrock ka aksione në Deutsche Bank gjermane dhe fondin francez BNP Paribas, ajo synon t’i përdorë ato për të zgjeruar perandorinë e saj të biznesit në Ukrainën e shkatërruar nga lufta.
Nga viti 2000 deri në vitin 2009, Mertz ishte president i grupit parlamentar kristiandemokrat në Bundestag, por pas humbjes në zgjedhje nga Merkel, ai u largua nga politika dhe iu përkushtua biznesit. Që nga viti 2016, ai është president i degës së BlackRock në Gjermani, BlackRock Germany.
Dhe në krye të Blackrock ka kuadro me origjinë politike të spikatur. Përveç Van Nostrand, në krye të atij fondi investimi, në postin e drejtorit, është Tom Donilon, i cili ka qenë këshilltar për sigurinë kombëtare në SHBA gjatë administrimit të Barack Obamës. Ashtu si Van Nostrand, Donilon është një ekspert në vlerësimin e rreziqeve gjeopolitike të një konflikti të mundshëm midis Rusisë dhe NATO-s. Blackrock fiton më shumë duke bashkëpunuar me liderët politikë të vendeve që janë të ngarkuara me borxhe të larta publike, siç është Serbia.
Me kreditë që investoi në projekte megallomane, Aleksandar Vuçiq i detyroi disa breza. Tani Serbia nuk mund të shlyejë më as këstet që kanë ardhur dhe ndryshimet në tregun e parasë kanë rritur çmimin e kredive. Në një situatë të pashpresë, Vuçiq vendosi t’ia shesë Serbinë Blackrock-ut. Kur Blackrock blen një pjesë të caktuar të borxhit kombëtar, do të jetë në gjendje të disponojë burimet publike serbe në përputhje me nevojat e saj private, të cilat përfundojnë në korrje të fitimeve. Në fokus të Blackrock janë Elektroprivreda dhe Elektrodistribucija Srbije, vlera e të cilave vlerësohet në rreth shtatë miliardë euro.
Duke marrë parasysh krizën energjetike në botë, si dhe kapacitetet e EPS, nën menaxhimin e Blackrock, sistemi energjetik serb mund të dyfishojë vlerën e tij në një periudhë të shkurtër kohore. Kjo do të sigurohet me ristrukturimin e EPS-së, me largimin nga puna të disa mijëra punëtorëve dhe dhjetëra mijëra parazitëve, që SNS-ja miratoi në atë ndërmarrje publike, si dhe me rritjen e çmimit të energjisë elektrike.
Përveç kësaj, Blackrock do të kërkojë përfitime në tregtinë e tokës bujqësore dhe depozitave të minierave serbe. Më kot Vuçiq mburret me zbulimin e vendburimeve të reja të arit, të cilat, siç thotë, vetëm ai dhe dy shokë e dinë se ku janë. Minierat e arit, bakrit, qymyrit dhe natyrisht litiumit do të transferohen në Blackrock. Qytetarët e Serbisë nuk do të përfitojnë nga kjo.
Gjithçka që brezat kanë investuar në EPS dhe të gjitha burimet natyrore do t’i përkasin Blackrock, i cili do të sigurojë fitime shtesë për aksionerët e tyre. Në këtë plan, i cili është i përshtatur sipas modelit të destinuar për Ukrainën, Blackrock po përgatit edhe privatizimin e Hekurudhave të Serbisë, si dhe fondet shtetërore si fondet shëndetësore dhe pensionale. Kur kjo të ndodhë, pagat në një pjesë të konsiderueshme të sektorit publik, si dhe pensionet, nuk do të paguhen nga buxheti i republikës, por nga llogaria e fondit të investimeve dhe aq sa Blackrock e konsideron të nevojshme. Pavarësisht nga dispozitat e Kushtetutës, Serbia nuk do të jetë më një shtet i popullit serb dhe të gjithë qytetarëve të tij, por një koloni e Blackrock.
Përveç të gjitha pasojave ekonomike, hyrja e Blackrock në Serbi do të ndikojë edhe në marrëdhëniet e saj ndërkombëtare. Në fund të fundit, kjo është arsyeja pse Blackrock vjen këtu, për të larguar ndikimin politik, të sigurisë dhe ekonomik të Rusisë dhe Kinës. Larry Fink kohët e fundit vlerësoi se “pushtimi rus i Ukrainës do t’i japë fund globalizimit siç ka ekzistuar për 30 vitet e fundit”. Bazuar në këtë pikënisje, Blackrock arriti në përfundimin se e gjithë bota po hyn në një periudhë të rritjes së inflacionit dhe rrezikut më të madh për obligacionet dhe aksionet. Blackrock e quajti strategjinë e biznesit për vitin 2023 “Kthimi në një të ardhme të lëkundshme”, në të cilën ai theksoi “politizimin e gjithçkaje” si shkakun e problemit.
– Zgjidhjet nuk kërkohen me diskutim të nuancuar, gjithçka është e politizuar dhe fiton kush ka argumentet më të zhurmshme dhe më të thjeshta. Bankat qendrore nuk zgjidhin problemet e shkaktuara nga inflacioni, por marrin vendime politike. Kjo krijoi rrezikun më të madh gjeopolitik, konfliktin mes Rusisë dhe NATO-s. Kriza në marrëdhëniet SHBA-Kinë nuk ka arritur ende në nivelin e rrezikut të konfliktit ushtarak, por ekziston një kërcënim i mosangazhimit teknik global. Kriza në Sri Lanka po shpaloset para syve tanë dhe ne duhet të jemi gati për zhvillime të tilla në Turqi, Itali dhe disa ekonomi të tjera aziatike dhe evropiane – tha së fundmi Fink. Ndërsa shpreh pikëpamjet që paralajmërojnë për rreziqet globale dhe sugjerojnë kërkimin e zgjidhjeve paqësore, shefi [CEO] i Blackrock mbështet luftën në Ukrainë, sepse tregtia e armëve sjell më shumë para sesa kontrabanda e drogës. Tarik Fensi, ish-drejtor i departamentit të investimeve të qëndrueshme në Blackrock, foli së fundmi për këtë.
– Blackrock ka gjetur një mënyrë për të bindur publikun se po ndihmon në zgjidhjen e krizës klimatike, gjithçka për të rritur shitjet e produkteve të saj që kanë një ndikim të papërfillshëm në mjedis. Kam punuar në atë fond, kompaninë më të madhe të menaxhimit të investimeve në histori, dhe mund t’ju them se shumica dërrmuese e asaj që thonë drejtuesit e Blackrock nuk kanë të bëjnë fare me realitetin, veçanërisht kur bëhet fjalë për investime etike. Gjithçka zbret në realizimin e sa më shumë fitimeve të jetë e mundur, pavarësisht nga rrezikimi i interesave publike – tha Fensi në një intervistë për Telegrafin britanik.
Në rrethana të tilla, Serbia është një mundësi ideale për Blackrock. Sundimtari i shantazhuar dhe bashkëpunëtorët e tij, të përfshirë thellë në krim e korrupsion, nuk kanë rrugëdalje tjetër veçse të shesin shtetin dhe popullin në atë fond investimi, krejtësisht të painteresuar për burimet publike dhe pronën private të të gjithë qytetarëve. Kur të marrë pronësinë e Serbisë, Blackrock do të mbrojë interesat e tij të biznesit, jo interesat e vendit që ai bleu për asgjë, gjatë shitjes totale aktuale të Vuçiqit. Dhe në këtë çështje qytetarët janë lënë sërish në mëshirën e diktatorit dhe partnerëve të tij të huaj të biznesit. Ardhja e Blackrock-ut nuk kundërshtohet as nga liderët e partive opozitare, as intelektualët, as biznesmenët vendas, të cilët do të mbyten dhe do të shkatërrohen. Qytetarët e Serbisë do të bëhen, siç thotë Dr. Nestoroviq, qiramarrës në vendin e tyre dhe do t’i paguajnë qiranë Blackrock-ut. Serbia e zezë shkoi nën një gur të zi.
(E përktheu në shqip: Sheradin Berisha, tetor 2024)
___________
Burimi origjinal:
Američki investicioni fond Blekrok postaje vlasnik Srbije / Predrag Popović
