Ulqin, 26. 09. 2016: Numrit të madh të studimeve tona dhe të huaja të cilat objekt studimi kanë zbardhjen e të vërtetës për qëndrimin e shkrimtarit të njohur spanjoll me famë botërore,Miguel De Servantesit në Ulqin i shtohet libri më i ri “Miguel Servantesi në Ballkan” (Të dhëna historike rreth qëndrimit të Servantesit në Ulqin), të autorit dr. Bahri Brsikut.
Ky libër i botuar pak ditë më parë nga Shoqata e Intelektualëve Shqiptarë në Mal të Zi për nga tema që trajton është mjaft interesant për lexuesit shqiptarë, dhe jo vetëm, veçmas për ata studiues të cilët i janë qasur seriozisht zbardhjes së të vërtetës se a ka qenë apo jo Servantesi rob i detarëve shqiptarë në Kalanë e Ulqinit. Dr. Bahri Briksu në këtë vepër prej 140 faqesh, duke u mbështetur në të dhëna të reja historike, studime, kumtesa e ligjërata të intelektualëve të mirëfilltë shqiptarë,siç janë gjeniu i letrave shqipe Ismail Kadare, studiuesi i mirënjohur dr.Moikom Zeqo e të tjerë, pastaj në veprën e studiuesit arab “Shqiptarët në botën arabe” sikurse edhe në kallëzime popullore, mite e legjenda, dëshmon qartas për qëndrimin e Servantesit në Ulqin. Në këtë mënyrë dr.Brisku hedhë poshtë tezat e të gjithë atyre studiuesve që në punimet e tyre shkencore provojnë të mohojnë ose të vënë në dyshim të vërtetën e qëndrimit të Servantesit në Ulqin, me theks të veçantë të studiuesit të dalluar nga Ulqini dr. Ruzhdi Ushaku. ” Çështja e burgosjes së Servantesit në Kalanë e Ulqinit është fakt real, i cili fuqishëm mbështetet në të dhëna të qëndrueshme historike, logjike dhe materiale” (faqe 42) shkruan Briksu. Ai më tej duke polemizuar me dr. Ushakun shton: “Personat që disponojnë logjikë dhe mençuri krijuese e pranojnë që qëndrimi i Miguel Servantesit në Ulqin është dëshmuar më tepër se duhet për një realitet të tillë dhe që kjo është një fitore e madhe jo vetëm për Ulqinin, por për mbarë shqiptarët se u dëshmua që nëpër shekuj kemi qenë super fuqi detare në Mesdhe e më gjerë” (faqe 60). Dhe autori kapitullin e parë “Miguel Servantesi në Ulqin” e mbyll me këtë përfundim: “Ruzhdi Ushaku, duke vërejtur që me këto dokumente është zënë rob sigurisht dhe duke dëshiruar që të mos pranojë faktet e vërteta kundra shkrimeve të tija, zgjedhën metodën ordinere dhe banale”, faqe 61.
Në pjesën e dytë të këtij libri Dr.Bahri Briksu është fokusuar në disa fragmente botimesh të Kapllan (Resulit) Buroviqit, që kanë të bëjnë me mohimin e gjenezës iliro-shqiptare (prejardhjes së popullit shqiptar).
Dr. Briksu,duke e trajtuar ” Çështjen e Kapllan Buroviqit” me tone gjithë kundërshti, pohon se “Kapllan Buroviqi është një kopjues (plagjiator ordiner), faqe 76, … ” Ti , Buroviq, duhet ta dish që as në luftën e Trojës nuk është folur greqisht, por pellazgo-ilirisht”, faqe 78, … Ti Kapllan, duhet të kuptosh që në këto trillimet tuaja lidhur me disa që gjoja ty po të përkrahin në përpjekjet për damtimin e integritetit kombëtarë, nuk na ke paraqitur asnjë provë për këtë që shkruan !” , faqe 84… “Unë duke e njohur rrënjësisht këtë flliqan shumë herë kam njohtur opinionin shqiptar që të jetë i vëmendshëm ndaj veprimeve të tij armiqësore të tija kundra shqiptarëve”, faqe 110.
Libri përmbyllet me një satirë mjaft të gjatë kushtuar falsifikimeve e mashtrimeve të Kapllan Buroviqit në dëm të shqiptarëve. Padyshim se ky libër do të ngjallë interesim tek lexuesi. Sepse, s’do mend se çdo studim i ri serioz për të qenurit apo jo të Servantesit rob në Ulqin është i mirëseardhur dhe i mirëpritur.
