MËMËDHEU, UҪK-JA DHE GJYKATA SPECIALE

MËMËDHEU, UҪK-JA DHE GJYKATA SPECIALE

Nga Dritan Goxhaj, Tiranë 01 Janar 2023

Gjithë jetën e tij, shqiptari është përpjekur me pushkë e penë për Shqipërinë. Gjithë jeta e tij ka qënë Mëmëdheu dhe Pushka.

Është vrarë shqiptari për Mëmëdhenë.

Ndërsa tashti Mëmëdheun e kanë shitur sërish si dikur; por nuk mjafton vetëm kaq, tashti kanë filluar edhe t’ia baltosin Pushkën.

Viti që sapo lamë pas, shënoi fillimin e një kalvari të gjatë të baltosjes së Pushkës së shqiptarit. Viti që sapo lamë, shënoi dënimin e Pushkatarit (Luftëtarit) të Mëmëdheut, gjoja në emër të Mëmëdheut.

Dënimi që Gjykata Speciale i dha vitin e shkuar njërit prej pjesëtarëve të UҪK-së, luftëtarit Salih Mustafa, më solli ndër mend strofën e poezisë së Ali Asllanit: 

“Ҫ’do të thotë Patriot?”

Ç’do të thotë patriot

sot për sot në Shqipëri?

Një tuf’ ah e një tuf lotë,

një njeri i pa njeri!

Dhe vërtet, ai dënim prej 26 vitesh burg, edhe më shumë seç i dënonte Sërbia shqiptarët që luftonin për çlirimin e atdheut kundër forcave të saj pushtuese, përveç tufës së lotëve dhe psherëtimave që lëshon shpirti, jo vetëm për luftëtarin por në përgjithësi për UҪK-në, tregoi se ajo ka mbetur: “një njeri i pa njeri”.

Edhe pse shumica “ideologëve” të sotëm po thonë se, kur dënohet një luftëtar i UҪK-së, nuk do të thotë se akuzohet UҪK-ja, për të na mbushur mendjen se janë të ndara nga njëra tjetra, luftëtari dhe Ushtria Çlirimtare e Kosovës.

Kur luftëtari dënohet mbi idenë e përgjegjësisë komanduese, kur ai akuzohet për “Ndërrmarrje kriminale/ grup kriminal”, atëherë automatikisht është evokuar organizimi në të cilin ai ka marrë pjesë.

Shkrimtari i njohur Ernesto Sabato ka shkruar: “Ka kriza ideoligjish, por asnjëherë s’ka për të patur kriza idealesh”.

Dhe vërtet tashmë janë vënë në balancë ideologjitë, të cilat janë në krizë me idealin. Ideali është Atdheu, UҪK-ja është pushka që çliroi Atdheun dhe, si e tillë, përfaqëson idealin. Ndaj duhet të dalim mbi ideologjitë dhe të rrekemi pas idealit.

Duhet me çdo kusht ta mbrojmë idealin, jo vetëm gojarisht dhe mediatikisht, por edhe fizikisht, në rast se e kërkon situata.

Dhe, tashti situata e kërkon që të mbrojmë idealin dhe UҪK-në duke sulmuar moralisht jo vetëm Prokurorinë Speciale dhe Gjykatën Speciale të posaçme kundër UҪK-së, por edhe duke ekspozuar të gjithë ata gjoja dëshmitarë në favor të kësaj prokurorie, e sidomos ata që janë të fshehur, e të mbrojtur.

Dhe në këtë vazhdë unë kam vendosur sot të ekspozoj emrat e këtyre biçim dëshmitarësh.

1. I pari quhet Halim Berisha. Ish pjesëtar i UҪK-së me detyrë ushtar i thjeshtë në Br.153 të Zonës Operative të Llapit (ZOLL), por që Prokuroria e paraqiti si zv/komandant të Policisë Ushtarake të asaj Brigade. Gjatë dëshmisë së tij ky biçim luftëtari, pasi deklaroi se ishte ky që e kishte ndaluar viktimën, pretendoi se e kishte dorëzuar në vendqendrimin e njësisë që drejtohej nga Salih Mustafa.

Por ndërkohë, në asnjë fjalë të dëshmisë së tij, ky dhe Prokuroria nuk elaboruan se kush ja kish dhënë urdhërin Halim Berishës për të arrestuar dhe për të transportuar e dorëzuar viktimin në pikën e qëndrimit të BIA (Bahri, Ilir, Agron), njësi guerile e ZOLL-it.

Por, për të gjithë këtë maskaradë Prokuria ka vendosur që ta mbajë si dëshmitar të mbrojtur e të fshehur, duke e larguar Halim Berishën nga Kosova për në Francë. Halim Berisha, një faqezi që, për një palë letra azili, shet idealin.

2. Dëshmitari i dytë, edhe ky i fshehur e i mbrojtur, quhet Driton Babiqi, një narkoman si para, ashtu edhe gjatë dhe pas lufte. Edhe ky është një nga ata dëshmitarë të sajuar të Prokurorisë Speciale, i cili, ushtarët e UҪK-së i ka parë vetëm ditën e çlirimit, pasi kurrë nuk ka qënë i ndaluar nga UҪK-ja. Edhe këtë “dëshmitar”, për një palë letra azilanti, Prokuroria e përdori nën një dëshmi të sajuar dhe tashmë e ka vendosur në Danimarkë.

Aq shumë është kujdesur Prokuria Speciale e Kosovës për këta të dy, sa ka arritur gjer aty sa të ndikojë nëpëmjet lidhjeve të saj politike, që kanali televiziv Top Chanel, këtu në Tiranë, në Shqipëri, para disa kohësh organizoi një reportazh gjoja mbi Gjykatën Speciale dhe në këtë reportazh, midis të tjerave, thotë se “edhe dy dëshmitarët e mbrojtur e të fshehur të Prokurorisë në çështje kundër Salih Mustafës kanë vdekur”. Por ja që realisht u mësua se të dy këta dëshmitarë të lartpërmendur janë shëndosh e mire, si kokrra e mollës.

3. Dëshmitari i tretë, edhe ky i mbrojtur dhe i fshehur, quhet Nazlie Balaj.

Kjo është këshilltare e Ministres së Drejtësisë në Qeverinë e Kosovës. Përveç faktit që është e afërme e viktimës, askush nuk i bie dot në fije se si ka mundur kjo të jetë dëshmitare për një ngjarje të cilën ajo vetëm e ka dëgjuar. Edhe kjo njësoj si Babiqi, UҪK-në e ka parë vetëm kur ka mbaruar lufta, por për Prokurorinë kjo nuk ka rëndësi, rëndësi ka të lexosh atë që të jep Prokuria për ta lexuar para Gjykatës.

4. Dëshmitari i katërt, edhe ky i mbrojtur dhe i fshehtë, quhet Rrahim Gashi, një ish bashkpunëtor i policië sërbe dhe tashti në azil, në Francë, nën mbrojtjen e Gjykatës Speciale.

5. Dëshmitari i pestë quhet Hamdi Gërvalla, edhe ky dëshmitar i mbrojtur i Prokurorisë Speciale. Një ish i burgosur politik, nga ata të hershmit, kur akoma nuk ishin krijuar LPK e LKҪK e as LDK. I vetmi person i ndaluar nga UҪK-ja me akuzën: për shpërdorim e keqpërdorim të fondeve humanitare gjatë pushtimit.

Dy dëshmitarë të tjerë të mbrojtur e të fshehur janë pjesëtarë të familjes së viktimës, dhe për këtë arsye atyre nuk po jua vë emrin këtu, pasi mund të merret me mend gjëndja e tyre psiqike dhe emocionale për familjarin e tyre. E në këtë derexhe mund të manipulohesh shumë kollaj për të thënë çfarë kanë dëshirë ata që dirigjojnë këtë proces.

Ndërsa disa dëshmitarë të tjerë, që ishin transparent fizikisht në këtë proces, nuk ishin aq transparentë edhe moralisht dhe juridikisht. E them këtë, pasi ata duhej të mbanin përgjegjësinë e detyrës, të cilën e kanë mbajtur në atë kohë, dhe t’i dilnin për zot detyrës dhe veprimeve të tyre të fshehta, e mos të bënin folklorizime në këtë Gjykatë, duke u munduar t’i ikin përgjegjësive si i mbyturi që kapet për fije të flokut.

Më e pakta do të duhej që t’i kërkonin falje bashkluftëtarit të tyre, që kanë marrë pjesë nëpër intervista të fshehta me Prokurorinë prej vitit 2008 e këtej. Por kjo tregoi se këta, ose nuk kanë pasur ndonjë farë ideali, ose e kanë humbur atë rrugës, duke e zëvendësuar me egon e tyre të sëmurë.

Ashtu siç edhe shihet nga lloji i dëshmitarëve, që kjo Prokurori ka përdorur, vërehet se i gjithë ky proces është ngritur mbi dëshmi të rreme, por që Gjykata, në emër të Mëmëdheut i ka konsideruar të vërteta.

Dhe, mbi këto lloj dëshmishë e këta lloj dëshmitarësh Gjykata dhe Prokuroria Speciale Ndërkombëtare e Kosovës po na e përbaltin pushkën, Ushtrinë Ҫlirimtare të Kosovës.

Tash na ka mbetur vetëm Atdheu – Kosova. Por, siç duket, edhe atë po na e marrin, pasi na akuzojnë e dënojnë në emër të saj.