Nga Albulena Letaj, Prizren, më 5 korrik 2024
GRUAJA DHE BURRI …
Kush më i zoti
E kush më i mençur
Thua janë në garë
Rrugë s’lëshojnë asnjëri
Një luftë e pa parë
*
Të njejtin rrugëtim
Të dy tok rrugëtojnë
Pa ndonjë arsye
Njëri tjetrin lëndojnë
*
Burri fajson gruan
Gruaja e le atë gabim
Fajin s’e merr asnjëri
Gjithmonë mbeti jetim
*
Fillojnë me ankesa
Me të gdhirë mëngjesi
Por sa të vijë mbrëmja
Fillon interesi
*
Thua s’janë ata
Që veç sa s’u vranë
Të dy përqafuar
Shtratin bashkë e ndajnë
AL
AMANETIN MA MBANI …
I heshtur nga lartë më duket shikon
Çfarë sheh n’realitet
Sikur e shokon
Për rininë e tij aspak nuk vajton
*
Vajton nënëloken
Kur e shehë t’vetmuar
Se asaj dikur i la amanet
Mos t’i leshojnë trojet për t’cilën dhash jetën
Që aty të rrinë e flijova vetën
*
Eh mor biri lokës
Biri yt ka shumë hall
Me diplomë ndër sqetull
Po sillet vërdallë
*
Me shpirtin përgjysmuar
Mori rrugëshkretën
T’siguroj kafshatën
Të luftoj për jetën
*
Ne nuk iu mallkuam
Ofshamë nuk lëshuam
Për një jetë më të mirë
Me nder ne luftuam
*
Për Liri dhamë jetën
Ndër shekuj të ëndërruar
T’iu shohim të lumtur
Në Kosovën e çliruar
AL
LOTËT JANË THESAR
Edhe unë lotoj
Ngase jam njeri
Por ti lotin tim
Nuk do e shohësh kurrë
Edhe pse shpeshherë
Rrjedhin por si gurrë
*
Nuk dua askush
T’më sheh të trishtuar
Brengat e shpirtit tim
Do ia qaj veç vetës
Bashkë me lotët e mi
Do i laj dhimbjet e jetës
*
Kur sytë më lotojnë
Mërzitjen largojnë
Me ta laj trishtimin
Risjelli gëzimin
*
Para jush gjithmonë
Do qeshë e këndoj
Dhe kurrë s’do e shohësh
Kur unë
Qaj e vajtoj
AL
