PERËNDIMI DO TË QËNDROJË NË BANKËN E TË AKUZUARËVE PËRKRAH IZRAELIT NË GJYKATËN E GJENOCIDIT

Shuarja e ndërgjegjes njerëzore!

Lufta kundër Gazës

PERËNDIMI DO TË QËNDROJË NË BANKËN E TË AKUZUARËVE PËRKRAH IZRAELIT NË GJYKATËN E GJENOCIDIT

Nga Xhonatan Kuk (*), më 9 janar 2024

Aleatët e Izraelit nuk po mbyllin vetëm një sy ndaj fushave të vrasjeve të Gazës. Ata kanë brohoritur për gjakderdhjen, kanë siguruar mbulim diplomatik dhe kanë furnizuar me armë.

Izraeli po u kërkon shteteve perëndimore që të mblidhen në anën e tij ndërsa Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë përgatitet të dëgjojë këtë javë çështjen e Afrikës së Jugut që Izraeli po kryen gjenocid në Gaza.

Pretoria i kërkon gjykatës që të lëshojë një urdhër të menjëhershëm duke urdhëruar Izraelin të ndalojë sulmin e tij ushtarak në enklavën e vogël, për të shmangur viktima të tjera.

Rreth 23,000 palestinezë dihet se janë vrarë nga Izraeli deri më tani, shumica e tyre gra dhe fëmijë, dhe shumë mijëra të tjerë besohet të jenë të shtrirë nën rrënoja. Dhjetëra mijëra janë plagosur rëndë. Shumica e popullsisë kanë humbur shtëpitë e tyre nga fushata tre-mujore e bombardimeve.

Izraeli ka vënë në shënjestër intensivisht dhe në mënyrë të përsëritur gjoja “zonat e sigurta” në të cilat ka urdhëruar civilët palestinezë të largohen.

Ajo ka shkatërruar pothuajse të gjithë infrastrukturën e Gazës dhe po bllokon shumicën e ndihmave që të arrijnë në enklavë. Uria dhe sëmundjet ka të ngjarë të rrisin me shpejtësi numrin e vdekjeve.

Përmbledhja prej 84 faqesh e Afrikës së Jugut argumenton se fushata e bombardimeve dhe rrethimi i Izraelit shkel Konventën e Gjenocidit të vitit 1948, e cila e përkufizon gjenocidin si “akte të kryera me qëllim për të shkatërruar, tërësisht ose pjesërisht, një grup kombëtar, etnik, racor ose fetar”.

Izraeli pret mbështetje nga kryeqytetet perëndimore, sepse ata kanë pothuajse po aq frikë nga një vendim kundër Izraelit sa vetë Izraeli. Ata e kanë mbështetur me vendosmëri zbavitjen e vrasjeve, me SHBA-në dhe Britaninë e Madhe, në veçanti, duke dërguar armë që po përdoren kundër popullit të Gazës, duke i bërë të dy potencialisht bashkëpunëtorë.

Izraeli shpreson që, duke pasur parasysh vështirësitë e bërjes së një çështjeje ligjore në mbrojtje të veprimeve të tij, presioni diplomatik dhe politik mbi gjyqtarët e gjykatës do të fitojë ditën në vend të kësaj.

Sipas një kabllogrami të ministrisë së jashtme izraelite, të zbuluar në faqen e internetit Axios, Izraeli shpreson se, duke pasur parasysh vështirësitë e bërjes së një çështjeje ligjore në mbrojtje të veprimeve të tij, presioni diplomatik dhe politik mbi drejtësitë e gjykatës do të fitojë ditën në vend.

Administrata Biden udhëhoqi në fund të javës së kaluar në hedhjen poshtë të përmbledhjes së detajuar ligjore të Afrikës së Jugut si “të pamerituar, kundërproduktive dhe plotësisht pa asnjë bazë në fakt”.

Kjo do të tingëllonte qartësisht qesharake për audiencën perëndimore nëse do t’u sigurohej një mbulim serioz i Gazës. Por Izraeli ka kufizuar shumë hyrjen në enklavë, ndërsa ka vrarë gazetarë palestinezë atje në një shkallë të paprecedentë për të ndaluar raportimin e tyre.

Përveç kësaj, mediat perëndimore po i nënshtrohen me dëshirë – dhe fshehurazi – një regjimi censurues izraelit.

Nxitja për gjenocid

“Qëllimi strategjik” i Izraelit në gjykatë, sipas kabllogramit të zbuluar, është të shkëpusë gjyqtarët që të vendosin se po kryen gjenocid. Por më urgjente është nevoja e Izraelit për të parandaluar gjykatën e Hagës që të urdhërojë një ndalim të përkohshëm të sulmit.

Zyrtarët izraelitë do të argumentojnë, raporton Axios, se sulmi i tij i vazhdueshëm në Gaza nuk arrin të arrijë pragun e gjenocidit, i cili kërkon “krijimin e kushteve që nuk lejojnë mbijetesën e popullsisë, së bashku me qëllimin për ta asgjësuar atë”.

***

Ndiqni mbulimin e drejtpërdrejtë të Middle East Eye për luftën Izrael-Palestinë

https://www.middleeasteye.net/…/live-israel-palestine…

***

Izraeli do të përpiqet të bindë gjykatësit se ka kërkuar të rrisë ndihmën humanitare për Gazën dhe të minimizojë numrin e civilëve.

Argumenti i saj qëndron përballë provave që Afrika e Jugut ka grumbulluar.

Përmbledhja e tij përmban nëntë faqe deklaratash nga liderët izraelitë që tregojnë qëllime të qarta gjenocidale, duke përfshirë deklaratat e kryeministrit Benjamin Netanyahu, figurave të larta në kabinet, Presidentit Isaac Herzog dhe shumë ish-komandantëve ushtarakë izraelitë.

Giora Eiland, një këshilltare e ministrit të këshillit të luftës, Benny Gantz, e ka quajtur qëllimin e Izraelit krijimin e “kushteve ku jeta në Gaza bëhet e paqëndrueshme”. Një zëdhënës i ushtrisë izraelite deklaroi që në fillim se qëllimi ishte të shkaktonte “dëm maksimal” në Gaza.

Herzog sugjeron se e gjithë popullata civile është një objektiv legjitim ushtarak, ndërsa Netanyahu i referohet palestinezëve si “Amalek”, një armik biblik. Në Dhiatën e Vjetër, Zoti i urdhëron izraelitët të asgjësojnë amalekitët, duke vrarë “burra dhe gra, fëmijë dhe foshnja”.

***

Netanyahu përballet me reagime të kundërta për evokimin e amalekëve biblik mes viktimave të rënda civile në Gaza

(Netanyahu faces backlash for evoking biblical Amalek amid heavy civilian casualties in Gaza)

***

Një nga dispozitat e Konventës së Gjenocidit është ndalimi absolut i nxitjes për gjenocid. Politikanët më të lartë të Izraelit dhe komandantët ushtarakë e kanë shkelur në mënyrë të padiskutueshme atë pjesë të konventës.

Një letër drejtuar Prokurorit të Përgjithshëm të Izraelit javën e kaluar nga një grup akademikësh, avokatësh, aktivistësh të të drejtave të njeriut dhe gazetarëve izraelitë e theksoi këtë pikë. Ata paralajmëruan se nxitja për gjenocid ishte bërë “një çështje e përditshme në Izrael”.

Letra shtonte: “Diskursi i normalizuar që kërkon asgjësim, fshirje, shkatërrim dhe të ngjashme mund të ndikojë në mënyrën me të cilën sillen ushtarët [në Gaza]”.

Duke hequr dorezat

Por dehumanizimi – pararendës i gjenocidit – nuk është problemi i vetëm.

Ndjekja penale e Izraelit për atë që e quan “luftë për të zhdukur Hamasin” ka përmbushur plotësisht përkufizimin e tij të gjenocidit. “Kushtet që nuk lejojnë mbijetesën e popullsisë” po krijoheshin shumë kohë përpara sulmit të Izraelit të lëshuar menjëherë pasi Hamasi shpërtheu nga Gaza më 7 tetor. Rreth 1,140 izraelitë dhe shtetas të tjerë u vranë në masakrën që pasoi.

Kryesisht i harruar prapa dhe mbrapa për atë që po shpaloset në enklavë është konteksti: Zyrtarët e Kombeve të Bashkuara paralajmëruan gati një dekadë më parë se rrethimi i Gazës nga Izraeli – tani 17 vjet në kohëzgjatje – ishte projektuar për ta bërë enklavën “të pabanueshme”.

Me fjalë të tjera, Izraeli pikërisht “krijonte kushte që nuk lejonin mbijetesën e popullsisë”.

Edhe përpara sulmit të tij aktual, të zgjatur, Izraeli kishte vendosur kufizime të ashpra në aksesin në ujë për 2.3 milionë banorët e enklavës. Si rezultat i drejtpërdrejtë, akuiferët e tepërt nën Gaza po lejonin hyrjen e ujit të detit, duke e bërë ujin e pijshëm të enklavës të papërshtatshëm për konsum njerëzor.

Ushqimi ishte në mënyrë të ngjashme në mungesë. Në vitin 2012, grupet izraelite të të drejtave të njeriut arritën të bënin publik një dokument sekret që tregonte se ushtria kishte kontrolluar fort ushqimin që shkonte në Gaza që nga viti 2008 e tutje. Si rezultat, dy të tretat e popullsisë ishin të pasigurta ushqimore dhe çdo i 10-ti fëmijë ngecte nga kequshqyerja. Qëllimi ishte të nxiste varfërinë ushqimore afatgjatë, duke e vënë në mënyrë efektive popullsinë në një dietë të urisë.

Sulmet e përsëritura të Izraelit në Gaza gjatë 15 viteve të fundit – atë që Izraeli e quan “kositja e barit” – shkatërruan shumë nga shtëpitë e tij dhe një pjesë të madhe të infrastrukturës, duke krijuar kushte gjithnjë e më të mëdha të mbipopullimit dhe josanitare.

Bombardimet e përsëritura të Izraelit ndaj stacionit të vetëm të energjisë në Gaza dhe pengimi i tij në furnizimin me energji shtesë, e kufizuan energjinë elektrike në disa orë në ditë.

Rrethimi izraelit bllokoi hyrjen e ilaçeve dhe pajisjeve mjekësore në enklavë, duke i bërë shpesh kushtet serioze shëndetësore të vështira ose të pamundura për t’u trajtuar. Dhe duke pasur parasysh kufizimet e vendosura nga Izraeli për mallrat brenda dhe jashtë Gazës, ekonomia ishte tashmë në rrënoja, me gati gjysmën e popullsisë të papunë.

Kohë më parë, në vitin 2016, kreu i inteligjencës ushtarake izraelite, Herzi Halevi, paralajmëroi se katastrofa që Izraeli po krijonte në Gaza mund të shpërthejë në fytyrë – siç bëri në të vërtetë më 7 tetor.

Tërbimi tre-mujor i Izraelit thjesht ka përshpejtuar dhe intensifikuar të gjitha politikat gjenocidale që ishin vendosur prej kohësh. Ndarja e Hamasit thjesht i dha Izraelit licencë për të hequr dorezat.

Gaza “e pabanueshme”.

Kjo është arsyeja pse kreu i çështjeve humanitare të OKB-së, Martin Griffiths, deklaroi javën e kaluar se Gaza kishte arritur në pikën ku ishte me të vërtetë “e pabanueshme”.

Ai shtoi: “Njerëzit po përballen me nivelet më të larta të pasigurisë ushqimore të regjistruara ndonjëherë. Zia e bukës është afër.” Me shumicën dërrmuese të popullsisë të pastrehë dhe shumicën e spitaleve që nuk funksiononin më, sëmundja infektive po përhapej.

Politika e “rrethimit të plotë” të Izraelit nënkuptonte se ndihma nuk mund të hynte. Sipas Griffiths, Izraeli kishte shkatërruar rrugët, kishte bllokuar sistemet e komunikimit dhe po qëllonte mbi kamionët e OKB-së dhe po vriste punonjësit e ndihmës.

Pas kthimit nga një vizitë në vendkalimin kufitar me Egjiptin, dy senatorë amerikanë vëzhguan në fundjavë se Izraeli kishte imponuar kushte të paarsyeshme duke krijuar vonesa të pafundme që penguan ndihmën të arrinte te njerëzit e Gazës.

Me fjalë të tjera, Izraeli tani me sukses ka “krijuar kushte që nuk lejojnë mbijetesën e popullsisë”.

Qëllimi i Konventës së Gjenocidit të vitit 1948, e hartuar në prag të menjëhershëm të Luftës së Dytë Botërore dhe Holokaustit Nazist, nuk ishte thjesht të ndëshkonte ata që kryejnë gjenocide.

Në mënyrë të çoroditur, Izraeli po i kthen masat mbrojtëse ndërkombëtare të vendosura për të ndaluar një përsëritje të Holokaustit nazist.

Ai u krijua për të ndihmuar në identifikimin e një gjenocidi në fazat e tij të hershme dhe për të krijuar një mekanizëm – nëpërmjet vendimeve të Gjykatës Ndërkombëtare të Drejtësisë – me anë të të cilit ai mund të ndalohej.

Me fjalë të tjera, qëllimi i çështjes së Afrikës së Jugut nuk është të arbitrojë atë që ndodh pasi Izraeli të ketë asgjësuar palestinezët e Gazës, aq sa shumë vëzhgues duket se e imagjinojnë. Është për të ndaluar Izraelin nga asgjësimi i popullit të Gazës para se të jetë tepër vonë.

Bazuar në logjikën e çuditshme, mbështetësit e Izraelit nënkuptojnë se akuza për gjenocid është e pajustifikuar, sepse qëllimi i vërtetë nuk është shfarosja e palestinezëve të Gazës, por nxitja e tyre për të ikur.

Udhëheqësit izraelitë e kanë inkurajuar këtë supozim. Në një intervistë të dielën, ministri i sigurisë kombëtare, Itamar Ben-Gvir, vuri në dukje për popullsinë e Gazës se – pasi u bombardua, u la të pastrehë, u la nga uria dhe u la të pambrojtur ndaj sëmundjeve – “qindra mijëra do të largohen tani”. Në mënyrë të paqartë, ai e quajti këtë një emigrim masiv “vullnetar”.

Por një rezultat i tillë – në vetvete një krim kundër njerëzimit – varet tërësisht nga hapja e kufijve të Egjiptit për të lejuar palestinezët të ikin nga fushat e vrasjes. Nëse Kajro refuzon t’i nënshtrohet shantazhit të dhunshëm të Izraelit, do të jenë bombat e Izraelit, uria që shkaktoi dhe sëmundjet vdekjeprurëse që lëshoi, që shkatërrojnë popullsinë e Gazës.

Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë nuk duhet të miratojë një qasje pritje-dhe-shih, duke menduar nëse fushata e bombardimeve dhe rrethimi i Izraelit çojnë në shfarosje ose “vetëm” spastrim etnik. Kjo do t’i hiqte të drejtën ndërkombëtare humanitare çdo rëndësie.

Rreshti në rërë

Nëse Izraeli dhe aleatët e tij perëndimorë nuk arrijnë ta shtyjnë gjykatën për t’u nënshtruar dhe rasti i Afrikës së Jugut pranohet, nuk do të jetë vetëm Izraeli në vështirësi ligjore.

Një vendim për gjenocid nga gjykata do të imponojë detyrime për shtetet e tjera: të refuzojnë të ndihmojnë në gjenocidin e Izraelit, si p.sh. duke ofruar armë dhe mbulim diplomatik, dhe të sanksionojnë Izraelin nëse ai nuk përmbush.

Një urdhër i përkohshëm që ndalon sulmin e Izraelit do të shërbejë si një vijë në rërë. Pasi të krijohet, çdo shtet që dështon të veprojë sipas urdhrit rrezikon të bëhet bashkëpunëtor në gjenocid.

Kjo do ta vendosë Perëndimin në një lidhje serioze ligjore. Në fund të fundit, nuk ka qenë vetëm mbyllja e syve ndaj gjenocidit në Gaza; e ka brohoritur në mënyrë aktive dhe ka bashkëpunuar në të.

Udhëheqësit në Mbretërinë e Bashkuar si kryeministri Rishi Sunak dhe lideri i opozitës Keir Starmer kanë kundërshtuar me vendosmëri një armëpushim dhe kanë hedhur peshën e tyre pas një shtylle qendrore të politikës gjenocidale të Izraelit: “rrethimi i plotë” i Gazës që ka lënë popullsinë të uritur dhe të përballet me epidemi vdekjeprurëse.

Qeveria britanike dhe ajo amerikane kanë refuzuar të gjitha thirrjet për të ndaluar rrjedhën e armëve. Administrata Biden madje ka anashkaluar Kongresin për të përshpejtuar furnizimin me armë për Izraelin, duke përfshirë bomba “memece” pa dallim që po shpërndajnë në zonat civile.

Ambasadorja e Izraelit në MB, Tzipi Hotovely, është paraqitur rregullisht nga mediat britanike duke bërë deklarata gjenocidale. Vetëm javën e kaluar, kur një intervistuese vuri në dukje se ajo dukej se po bënte thirrje për shkatërrimin e të gjithë Gazës – çdo shkollë, xhami dhe shtëpi – ajo u përgjigj: “A keni një zgjidhje tjetër?”

Mediat britanike dhe amerikane kanë dhënë kohë transmetimi për zyrtarët izraelitë që nxisin haptazi gjenocid.

E gjithë kjo duhet të ndalet menjëherë pas një vendimi. Policia në vendet perëndimore pritet të hetojë dhe gjykatat të ndjekin penalisht ata që nxisin gjenocidin ose ofrojnë një platformë për nxitje.

Shtetet do të pritej që t’i mohojnë Izraelit armët dhe të vendosin sanksione ekonomike ndaj Izraelit – si dhe ndaj çdo shteti që bashkëpunon në gjenocid.

Zyrtarët izraelitë do të rrezikonin arrestimin për të udhëtuar në vendet perëndimore.

Standarde të dyfishta

Në praktikë, natyrisht, asnjë nga këto nuk ka gjasa të ndodhë. Izraeli është shumë i rëndësishëm për Perëndimin – si një projeksion i fuqisë së tij në Lindjen e Mesme të pasur me naftë – për t’u sakrifikuar.

Çdo përpjekje për të zbatuar një vendim për gjenocid përmes Këshillit të Sigurimit të OKB-së do të bllokohet nga administrata Biden.

Ndërkohë, Britania e Madhe, së bashku me Kanadanë, Gjermaninë, Danimarkën, Francën dhe Holandën, kanë treguar tashmë se sa të paturpshëm janë për standardet e tyre të dyfishta.

Javë më parë ata paraqitën argumente formale në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë se Mianmari po kryente gjenocid kundër grupit etnik Rohingya. Argumenti i tyre qendror ishte se Rohingya-t po i nënshtroheshin “një diete mbijetese, dëbimi sistematik nga shtëpitë dhe induksioni i shërbimeve thelbësore mjekësore nën kërkesat minimale”.

Por asnjë nga këto shtete perëndimore nuk po mbështet dorëzimin e gjenocidit të Afrikës së Jugut në të njëjtën gjykatë – edhe pse kushtet në Gaza të krijuara nga Izraeli janë edhe më të këqija.

E vërteta është se një vendim për gjenocid nga gjykata do të hapë një kanaçe krimbash për Perëndimin dhe gatishmërinë e tij për të pranuar që dispozitat e së drejtës ndërkombëtare të zbatohen edhe për të.

Izraeli ka qenë në ballë të përpjekjeve për të zbërthyer ligjin ndërkombëtar në Gaza për më shumë se një dekadë. Tani ajo po e lë pas në duar kryerjen e saj të krimit të gjenocidit, sikur guxon botën ta ndalojë atë.

Në mënyrë të çoroditur, ajo po ndryshon masat mbrojtëse ndërkombëtare të vendosura për të ndaluar një përsëritje të Holokaustit nazist.

A do ta sfidojë Perëndimi Izraelin apo gjykatën? Konsensusi i pasluftës që shërben si themeli për të drejtën ndërkombëtare – tashmë i tronditur nga dështimi për të adresuar krimet e luftës të Perëndimit në Irak dhe Afganistan – është në prag të kolapsit të plotë.

Dhe askush nuk do të jetë më i lumtur me këtë rezultat sesa shteti i Izraelit.

——–

(*) Jonathan Cook është autor i tre librave mbi konfliktin izraelito-palestinez dhe fitues i Çmimit Special për Gazetari Martha Gellhorn. Faqja e internetit dhe blogu i tij mund të gjenden në www.jonathan-cook.net

_________

Burimet:

War on Gaza: The West will stand in the dock alongside Israel at the genocide court

Jonathan Cook, Published date: 9 January 2024 11:48 GMT

https://www.middleeasteye.net/opinion/war-gaza-west-stand-dock-alongside-israel-genocide-court

***

War on Gaza: The fate of global justice hangs on South Africa’s ICJ case

David Hearst

Published date: 4 January 2024 10:50 GMT

https://www.middleeasteye.net/opinion/war-gaza-fate-global-justice-hangs-south-africas-icj-case

________

E përktheu: Sheradin Berisha

—————————-

MË 7 TETOR 2023 USHTRIA SIONISTE IZRAELITE I VRAU NJERËZIT E TYRE NË FESTIVALIN MUZIKOR NË KIBBUTZ BE’ERI! (VIDEO + FOTO DËSHMI)

Total
0
Shares
Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *

Për siguri, kërkohet përdorimi i shërbimit reCAPTCHA të Google, i cili i nënshtrohet Politikës së Privatësisë dhe Kushteve të Përdorimit të Google.

Unë pajtohem me këto kushte.

Postime të Lidhura