SAHADET ZHITIA: MONOLOGU I MOTRËS!

Deggendorf, 2 nëntor 2017: (Kushtuar Heroit të Kombit, Afrim Zhitia) -

MONOLOGU I MOTRËS!

Jam në të rrahurat e zemrës sate

si tinguj notash në pentagram trishtimi,

vajin për vëllanë më vjen trajtë mandate,

Shtrirë varrit, dielli kapet në lak perëndimi.

Jam lot i varur qerpikut që shkrin grilat,

ofshamë e përpirë kraharorit të rënduar,

shkëndijë e dielltë që i ndez rrugës kandilat

kah do të kthehesh ti, i papushuar.

Jam vetëtima që çan përmes qiellin e zi,

ardhjes sate nga larg t’i bëhem pritje

dhe përqafim ngushëllimi atje në qeli

vëllait tjetër, si një llambadhe përndritje.

Buzë varrit jam, pranë trupit me plumba,

matanë fytyra e babait një hartë me rrudha,

sytë e mjegullt ku mbetën, ku i humba,

përzier terr e shi mbështillet tutje rruga.

SZh

____________

Afrim! Unë nuk e kam mbajtur fjalën! Unë vazhdoj të qaj për ty! SADET ZHITIA: BISEDË ME TIM VËLLA - AFRIM ZHITIA, PËRBALL MEJE

http://pashtriku.org/index.php?kat=46&shkrimi=3263